 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/13081
K: 1989/2742
T: 27.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KIDEM TAZMİNATI
- AYNI İŞVERENİN DEĞİŞİK İŞYERLERİ
- ASKERLİK
ÖZET: İşçilerin kıdemleri; hizmet sözleşmesinin devam etmiş veya aralıklarla yeniden akdedilmiş olmasına bakılmaksızın, aynı işverenin bir veya değişik işyerlerinde çalıştıkları süreler gözönüne alınarak hesaplanır. Hizmet sözleşmesinin askerlik nedeni ile bozulmasında, işçinin kıdem tazminatına hak kazanacağı yine aynı yasa hükmü gereğidir.
(1475 s. İş K. m. 14)
Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ve yıllık ücretli izin parası ile hafta tatili gündeliklerinin ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme,davayı reddetmiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 1475 sayılı İş Kanununun 14. maddesinin 2. fıkrasına göre, işçilerin kıdemleri, hizmet akdinin devam etmiş veya fasılalarla yeniden akdedilmiş olmasına bakılmaksızın aynı işverenin bir veya değişik işyerlerinde çalıştıkları süreler gözönüne alınarak hesaplanır. Davacının, davalıya ait kanalizasyon işlerindeki çalışmalarının kanunun tanımladığı nitelikte bir çalışma olduğu anlaşılmaktadır. Öteyandan davacı askerlik hizmeti nedeni ile işten ayrıldığını bildirmiştir. Hizmet akdinin askerlik nedeni ile feshinde işçinin kıdem tazminatına hak kazanacağı yine aynı yasa hükmü gereğidir. Davacının 1958 doğumlu olduğu ve hizmet akdinin 1978 yılında bozulduğu ileri sürüldüğüne göre, hizmet akdinin askerlik hizmeti nedeni ile bozulmuş olması mümkündür. O halde, feshin gerçekleşme sebebi üzerine durulup askerlik hizmeti nedeni ile bozulduğu anlaşıldığı takdirde hizmet sürelerinin toplamı üzerinden hesap edilerek kıdem tazminatına karar vermek gerekir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten (BOZULMASINA), peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 27.3.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.
