 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/12884
K: 1989/2409
T: 16.03.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Davacı, iş kazası sonucu uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir.
Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edimekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: 1- Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı davalıya ait işyerinde çalıştığı sırada geçirdiği iş kazası sonucu, her ne kadar meslekte kazanma gücü, kısmen de olsa, kayetmemiş ise de, sol elinin 2 ve 3. parmaklarından yaralanmış ve 3 ay istirahatli kalmıştır. BK'nun 47. maddesine göre cismani zarara uğrayan kimseye adalete uygun miktarda manevi tazminat verilmek gerekir. Davacının, az önce de açıklandığı şekilde yaralanmış olması, cismani zarara uğradığının, acı ve ızdırap çektiğinin açık delilidir. Manevi tazminata hükmedilmek için mutlak surette o kimsenin meslekte kazanma gücünde bir kaybın meydana gelmesi de gerekmez. O halde, olayın oluş biçimi, kusur oranları tarafların ekonomik ve sosyal durumlar ile diğer özel haller dikkate alınarak takdir olunacak manevi tazminatın hüküm altına alınması gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16.3.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.