 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/1261
K: 1988/3329
T: 21.03.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı idare, davalıya zuhulen ödenen kıdem tazminatının geri alınmasına karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı idare, 1.8.1980 tarihinde istifa ederek işden ayrılmış olan davalıya haksız olarak ödenmiş bulunan kıdem tazminatının geri alınmasını istemiştir.
Mahkeme, isteği hüküm altına almış ise de; karar, Daire'mizce, davalının zaman aşımı savunması üzerinde durulmamış olması nedeniyle bozulmuştur.
Mahkeme, bozma kararına uymuş ve yaptığı inceleme sonunda davada zaman aşımının gerçekleşmediği sonucuna varmış ve davanın esasını kabul etmiştir.
Davalı işçi, 1.8.1980 tarihinde istifa etmek suretiyle işten ayrılmıştır. Anılan tarihte işyerinde uygulanmakta olan TİS'nin 101'inci maddesinde "5 yıl bilfiil hizmet görmüş işçilere kendi istekleri ile yazılı olarak istifa etmeleri halinde, kıdem ve ihbar tazminatlarının ödeneceği" kabul edilmiştir. Nitekim davacı idare de, bu hükme dayanarak, ödemede bulunmuştur. İstifa halinde kıdem tazminatı ödenmesini kesin olarak yasaklayan 2320 sayılı Yasa, hizmet aktinin sona ermesinden sonra yürürlüğe girmiştir. Davalı işçi, TİS'de yer alan hükme güvenerek istifa ettiğine göre, artık ödemenin usulsuz olduğundan söz edilerek geri istenmesi mümkün değildir.
Bu nedenle davanın reddi gerekirken kabulune karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halkinde ilgiliye iadesine, 21.3.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.
