 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/12099
K: 1988/11684
T: 08.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, iş kazasından doğan ölüm nedeniyle uğranılan manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi, içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacıların tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacıların miras bırakanı 13.2.1979 tarihinde meydana gelen iş kazasında hayatını yitirmiştir. Olayda işveren ve işçisinin %75, ölen işçinin ise %25 oranında kusurlu olduğu tespit edilmiştir. Olay 13.2.1979 tarihinde meydana gelmiş, bu tazminat davası ise, 9.8.1988 tarihinde açılmıştır. Manevi tazminatın duyulan elem ve ısdırabı, kısmen hafifletmek için takdir edildiği düşünülürse, olaydan 9 yıl sonra eş için 4.000.000.TL. ve 5 çocuktan her biri için 3.000.000. TL. manevi tazminat, bu tazminatın amaç ve niteliği ile bağdaşmayacak derecede fazladır. Bi nedenle, hak ve adalete uygun nisbette manevi tazminata hükmedilmek üzere karar bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten davalı yararına BOZULMASINA, 8.12.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.