 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/11883
K: 1988/11410
T: 01.12.1988
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Davacı, iş kazasından doğan maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR: 1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının davalıya ait işte çalışırken geçirdiği iş kazası sonucu her iki gözünün görme yeteneğini kaybettiği anlaşılmaktadır. Ne var ki bu durumu saptayan, dosyada mevcut raporlarda Sağlık İşlemleri Tüzüğü hükümlerine göre, davacının hangi oranda beden çalışma gücünü kabettiği saptanmamıştır. Bu itibarla davacının dosyadaki belge ve raporlarla birlikte resmi bir tıbbi kuruluş sağlık kuruluna gönderilerek Sosyal Sigorta Sağlık İşlemleri Tüzüğü'ne göre her iki gözde meydan gelen görme yokluğunun beden çalışma gücünden ne oranda kayba sebebiyet verdiğinin tespiti gerekir. Mahkemece bu yönde bir inceleme yapılmadan ve maluliyet oranı saptanmadan, gözlerindekigörme kaybının % 100 maluliyet olarak kabul edilerek hüküm kurulmuş olması isabetli değildir.
3- 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu mecburi sigortalılık esasını benimsemiştir. Başka bir ifade ile hizmet aktine dayanarak bir işveren tarafından çalıştırılan kimseler sigortaya bildirilsin veya bildirilmesin sigortalı sayılmışlardır. Aynı Kanun'un 10. maddesinde de çalışanların Sigota Kurumu'na bildirilmemesi halinde dahi bildirilmeden önce meydana gelen iş kazası hallerinde sigorta yardımlarının sağlanacağı kabul edilmiştir. Bu itibarla olayın re'sen veya davacıya önel verilerek sigortaya başvurmasının sağlanması ve bu işlemin sonucu beklenmesi, gelir bağlandığı takdirde bunun peşin değerinin maddi tazminattan mahsubu gerekir. Mahkemece bu yönün de düşünülmemiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 1.12.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi.