 |
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1988/11380
K: 1989/1664
T: 27.02.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı, 1964 yılından 15.9.1980 tarihine kadar TRT'de 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa ve T.C. Emekli Sandığına tabi olarak çalışmış ve 15.9.1980 tarihinde evinde silah bulundurmak suçundan tutuklanmış, tahliye edilmesi üzerine tekrar memuriyete alınmış, fakat 6 aydan fazla bir cezaya mahkum edilmesi sonucu 15.9.1981 tarihinde memuriyetten çıkarılmıştır. Bunu takiben aynı yerde bir süre işçi statüsünde çalıştırıldıktan sonra istifa suretiyle hizmet akdi sona ermiş, fakat 1983 yılında EGO'ya işçi olarak girmiş 1988 yılında ise, 506 sayılı SSK.na göre sigortadan yaşlılık aylığı almak amacıyla hizmet akdi feshedilmiştir. EGO idaresi davacıya kendisinde geçen 1983-1988 yılları arası hizmeti için kıdem tazminatı ödemiş, az önce sözü edilen TRT'de geçen hizmetleri için ödeme yapılmamıştır.
Davacı, TRT'de memur ve işçi statüsünde geçen hizmetlerinin de kıdem tazminatında nazara alınması için bu davayı açmıştır.
Mahkemece, TRT'deki istifa ile sona eren işçilikteki süreye ait istek reddedilmiş, fakat T.C. Emekli Sandığı Kanununa tabi olarak geçen süre için kıdem tazminatına karar verilmiştir.
KARAR : Öncelikle belirtmek gerekir ki, işyeri ile ilgili olmayan bir suçtan tutukluluk nedeni ile devamsızlık halinin zorunlu işe gelmeme hali olarak kabulü hizmet akdi ile çalışanlar için söz konusudur. Memur statüsünde çalışanlar yönünden aynı durum söz konusu değildir. İşyeri ile ilgili olsun veya olmasın bir memurun memuriyete alınmasına veya memur olarak çalıştırılmasına mani bir mahkumiyeti halinde T.C. Kanununa tabi olarak geçen süre kendi mevzuatına göre emeklilik için yeterli olmadığı takdirde, o sürenin 1475 sayılı İş Kanununun 14. maddesine göre de kıdem tazminatında nazara alınması mümkün olamaz. Zira, bu durumda olan bir kimsenin tekrar memuriyete alınması ve memurluktan emekli olabilmesi söz konusu edilmiyeceğine göre, T.C. Emekli Sandığı Kanunu açısından kazanamıyacağı bir hakkın İş Kanununa göre de kazanılamıyacağının kabulü gerekir.
O halde, davacının memurlukta geçen hizmet süresine ait isteğin reddine karar vermek gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.2.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.