DAVA  : Davacı, ücret farkı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :

 

KARAR  :  YHK. tarafından karara bağlanan 1981 - 1984 tarihleri arası TİS'nin 42. maddesinde aynen "hafta tatili pazar günüdür. İşin icabı bu günlerde rızası alınmaksızın çalıştırılan işçilere sonraki hafta içinde bir gün izin verilmezse çalıştığı tatil günleri için üç yevmiye, izin verilirse iki ilave yevmiye ödenir" sözleri yer almaktadır. Yine YHK.'nun 7.7.1982 tarihli ek kararında yeniden yürürlüğe konan 42. maddeye aşağıda fıkra ilave edilmiştir, denildikten sonra "vardiyasız işçilerin hafta tatili günü pazar günüdür. Vardiyalı işçilerin hafta tatili günü ise, çalıştıkları altı günü takip eden yedinci gündür" denilmektedir. Bu düzenlemeden vardiyasız işçiler pazar günü çalıştırılıp da sonraki hafta içinde bir gün izin verilmezse, üç yevmiye izin verilirse iki yevmiye alacaktır. Vardiyalı işçilerde altı günü takip eden yedinci günde çalıştırılıp da onu takip eden hafta içinde bir gün izin verilmezse, üç yevmiye izin verilirse iki ilave yevmiye alacaktır. Vardiyalı işçilerin pazar günü çalışmış olmaları kendilerine bu maddede belirtilen ilave ücret ödemesini gerektirmez. Vardiyalı işçiler için pazar gününe bir özellik tanınmamıştır. Davacı vardiyalı olarak çalışmaktadır. Altı çalışma gününü takip eden yedinci günü çalıştırıldığını da iddia ederek istekte bulunmuş değildir. Esasen kendi hafta tatili olan yedinci günde çalıştırılmayıp, tatil yaptığında uyuşmazlık çıkarılmamıştır. Davacı sırf pazar günü çalıştırılmış olmasından dolayı kendisine 42. maddenin uygulanmasını istemiştir. Böyle bir durumda ise yukarıda açıklanan nedenlerle ilave ücret istemesine olanak yoktur. Bu itibarla dava reddedilmelidir. Son zamanlardaki dairemiz içtihatları istikrarlı olarak bu yolda oluşmuştur. Mahkemenin aksine düşünce ile hüküm tesis etmiş olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.

 

SONUÇ  : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 4.11.1988 gününde oybirliğiyle karar verildi. 

 

 

 

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972