 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 2004/152
K: 2004/417
T: 17.2.2004
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Basın yolu ile silahlı terör örgütünün propagandasını yapmak suretiyle yardım ve yataklık etmekten sanıklar Ali ve Mehmet'in yapılan yargılamaları sonunda; sanıklardan Ali'nin beraatine, diğer sanık Mehmet'in ise mahkumiyetine dair İSTANBUL 4 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinden verilen 14.5.2003 gün ve 2002/257 esas, 2003/73 karar sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi sanıklar vekili ile C.Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR :
1 ) Hakkında açılan kamu davasında beraatine karar verilen sanık Ali vekilinin hükmün gerekçesine yönelik olmayan temyiz isteminin CMUK.nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
Müsnet suçun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı dosya kapsamına uygun olarak kabul edilmiş olması ve 4928 sayılı Yasa ile 3713 sayılı Yasanın 8.maddesinin de yürürlükten kaldırılmış bulunması nazara alınarak C.Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan sanık Ali hakkındaki beraat hükmünün ONANMASINA,
2 ) Sanık Mehmet'e yönelik temyize gelince;
Ağır hapis cezasının suç tarihine göre 7.269.000 lira yerine 7.087.000 liradan paraya çevrilmesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak;
a- Hükümden sonra 7.8.2003 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 4963 sayılı Yasanın 2.maddesi ile TCK.nun 169. maddesinde yapılan değişiklik karşısında sanığın eyleminin 3713 sayılı Yasanın 7/2.maddesinde belirlenen silahlı terör örgütünün şiddet veya terör yöntemlerine başvurmayı teşvik edecek şekilde propagandasını yapmak suçunu oluşturması nedeniyle hukuki durumunun buna göre yeniden tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması bozmayı gerektirmiş,
b- Suç tarihinden sonra 15.1.2003 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 4786 sayılı Yasa ile 647 sayılı Yasanın 5/5.maddesinde yapılan aleyhe değişikliğin TCK.nun 2.maddesi hükmü karşısında uygulama olanağı bulunmadığının gözetilmemesi,
SONUÇ : Kanuna aykırı, sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sanığa ilişkin hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA 17.2.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.