 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1997/2636
K. 1997/5283
T. 20.10.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
466 SAYILI KANUN GEREĞİ TAZMİNAT
KARAR ÖZETİ : Manevi tazminat davacının sosyal ve ekonomik durumu üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlarda gözetilerek zenginleşme sonucu doğurmayacak şekilde hak ve nesafet kurallarına uygun bir miktar olarak tayin ve tesbit edilmelidir.
466 sayılı Kanun uyarınca hükmolunan maddi ve manevi tazminata faiz uygulanmaz. Davacı lehine de dilekçe yazma ücreti tayini gerekir.
(466 s. KDYTK. m. 1)
Haksız olarak tutuklu kaldığı günler için 466 sayılı Kanun gereğince tazminat isteğinde bulunan Sait'e 32.827.000.- lira maddi ve 50.000.000.- lira manevi tazminat verilmesine dair, (Bingöl Ağır Ceza Mahkemesi)'ndenverilen 24.2.1997 gün ve 1996/52 Müt. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek; gereği düşünüldü:
1- Objektif bir kriter olmamakla beraber hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle zenginleşme sonucu doğurmayacak şekilde hak ve nesafet kurallarına uygun makul ve makbul bir miktar olarak tayin ve tesbiti gerekirken bu ölçülere uymayacak şekilde eksik manevi tazminata hükmedilmesi,
2- 466 sayılı Kanun uyarınca hükmolunan maddi ve manevi tazminata faiz uygulanmayacağı gözetilmeden dava tarihinden itibaren %30 yasal faize hükmolunması,
3- Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu'nun 22.1.1973 gün ve 7/1 sayılı kararında belirtildiği üzere, davacı lehine dilekçe yazma ücreti tayini gerektiği gözetilmeden, davacı ve davalı lehine yazılı şekilde nisbi vekalet ücreti tayini,
Kanuna aykırı, davacı ve davalı vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 20.10.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.