 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas No : 1996/5983
Karar No : 1997/1309
Tarih : 5.3.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
213/m.359
647/m.4
765/m.95,2
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na muhalefetten sanık M.B.'nin yapılan yargılaması sonunda; Mahkumiyetine dair Adana 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen 20.6.1996 gün ve 1996/461 esas, 1996/579 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Suç tarihine göre hürriyeti bağlayıcı cezanın 647 sayılı Yasanın 4. maddesi uyarınca para cezasına çevrilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığından ve ertelenmiş cezaların TCK'nun 95/2. maddesi uyarınca her zaman infazına karar verilmesi mümkün bulunduğundan, tebliğnamedeki 3 ve 5 numaralı bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan duruşma sonunda, yerinde görülmeyen sair itirazların reddine; Ancak:
1- Suç tarihinin 12.9.1994 olan tebligat tarihini takip eden 15 gün sonrası olduğu ve bu tarih itibariyle 213 sayılı Yasanın 359. maddesini değiştiren 4008 sayılı Yasanın 20. maddesinin yürürlüğe girmediği gözetilmeden, hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırının 3 ay yerine 6 ay olarak belirlenmesi sonucu fazla ceza tayini,
2- 213 sayılı Yasanın 4108 sayılı Yasa ile değişik 359 ve TCK'nun 2. maddeleri karşısında fer'i cezaya hükmolunması,
3- Hükmün esasını oluşturan kısa kararda tayin olunan cezanın ertelenmesine yer olmadığına karar verilmişken, gerekçeli kararda cezanın ertelenmesi suretiyle hükmün karıştırılması,
4- Hükmün esasını oluşturan kısa kararda vekalet ücreti miktarının gösterilmemesi,
Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 5.3.1997 gününde oybirliğiyle karar verildi.