 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1996/247
K. 1996/906
T. 16.2.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
PARAYA ÇEVİRME
ERTELEMENİN KISA KARARDA TARTIŞILMASI
KARAR ÖZETİ: Kısa kararda, paraya çevirme ve erteleme hususundaki sanık isteği ile 4126 sayılı Kanunun geçici maddesi hükmüne göre, sanıklar hakkında 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmalıdır.
(647 s. CİK. m. 4, 6)
(3713 s. TMK. geçici m.).
Türkiye Cumhuriyeti Devleti'nin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğünü bozmayı hedef alan propaganda yapmaktan, (Konya Devlet Güvenlik Mahkemesi)'nin 7.7.1993 gün ve 1991/32 esas, 1993/22 karar sayılı ilamı ile mahkumiyetlerine karar verilen hükümlüler; Hüseyin, Mehmet, Rıdvan, Necat, Abdullah, Abdulvahap, Fahrettin ve Halit haklarındaki hükmün infazı sırasında yürürlüğe giren 4126 sayılı Kanun hükümleri karşısında, dosya yeniden ele alınarak yapılan yargılamaları sonunda; mahkumiyetlerine dair, (Konya Devlet Güvenlik Mahkemesi)'nden sonradan verilen 15.12.1995 gün ve 1991/32 esas, 1993/22 ek karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
1) Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanıklar vekilinin Halife yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, bu sanığa ilişkin hükmün istem gibi (ONANMASINA).
2) Diğer saniklar Hüseyin, Mehmet, Rıdvan, Necat, Abdulvahap, Abdullah ve Fahrettin'e yönelik temyiz itirazlarına gelince:
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak;
Sanık Abdullah'ın paraya çevirme ve erteleme talebi ile 4126 sayılı Kanunun geçici maddesi hükmüne göre sanıklar Hüseyin, Mehmet, Rıdvan, Necat, Abdulvahap ve Fahrettin haklarında, 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddelerinin uygulanıp uygulanmayacağının hükmün esasını teşkil eden kısa kararda tartışılmaması,
Kanuna aykırı ve sanıklar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 16.2.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.
