 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1995/4359
K. 1995/4571
T. 4.7.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
SİLAHLI ÇETENİN SAİR EFRADI OLMAK
KARAR ÖZETİ: 3853 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesinden sonra örgütün amacı doğrultusunda bir yol kesme eylemine katılmakla birlikte. hakkında soruşturma başlanmadan önce çete üyeliğinden ayrılarak direnme göstermeksizin güvenlik güçlerine kendiliğinden teslim olduğu, hüküm kesinleşmeden evvel, daha önceki itiraflarından hakim huzurunda vazgeçmediği, depo ve sığınak yerlerini göstererek fazla miktarda örgütsel malzemenin ele geçmesini sağladığı saptanan Pişmanlık Yasasından yararlanmak istemediği yolundaki açıklamalarının Örgüt'ün baskısından kaynaklandığı anlaşılan sanık hakkındaki cezanın, 3853 sayılı Kanunun 1. maddesinin 3. fıkrası delaletiyle 2. fıkrası uyarınca indirilmesi gerekir.
(3853 s. SFKDK. m. 1/3-2)
Silahlı çetenin sair efradı olmaktan sanık Muharrem'in yapılan yargılaması sonunda; mahkumiyetine dair, (Malatya İki Numaralı Devlet Güvenlik Mahkemesi) 'nden verilen 6.4.1994 gün ve 1994/135 esas, 1995/58 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak;
3853 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesinden sonra Örgüt'ün amacı doğrultusunda bir yol kesme eylemine katılmakla birlikte, hakkında tahkikata başlanmadan önce çete üyeliğinden, mukavemet göstermeksizin kendiliğinden çekilerek güvenlik görevlilerine teslim olduğu, hüküm kesinleşmeden önce hakim huzurunda daha önceki itiraflarından vazgeçmediği, dokuz adet sığınak ve depo yerini göstererek Örgüte ait fazla miktarda malzemenin elde edilmesini sağladığı anlaşılan, Pişmanlık Yasasından yararlanmak istemediğine ilişkin bildirimlerinin Örgüt'ün baskısından kaynaklandığı, benzer olaylardan belirlenen sanık hakkındaki cezanın 3853 sayılı Yasanın 1 maddesinin 3. fıkrası delaletiyle 2. fıkrası uyarınca indirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 4.7.1995 gününde oybirliği ile karar verildi.