 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1995/2394
K. 1996/1017
T. 29.2.1996
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
VERGİ KAYBINA NEDEN OLMAK
KARAR ÖZETİ; Kaybolma nedeniyle defter ve belgelerin ibraz edilememesi durumunda, tebliğ şartı aranmayacağından, hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 213sayılı Yasanın değişik 344. maddesine göre suçun oluşabilmesi için, vergi kaybının (ziyaının) mevcudiyeti gerekli olup, sanığın defter ve belgeleri ibraz etmemesiyle vergi kaybına (ziyaına) sebebiyet vermediği araştırılmalı, sonucuna göre hukuki durum
takdir ve tayin olunmalıdır.
(213 s. VUK. m. 344)
(647 s. TCK. m. 2)
213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefetten sanık Ali'nin yapılan yargılaması sonunda; beraatine dair, (Nizip AsliyeCeza Mahkemesi)'ndenverilen 30.12.1994 gün ve 1994/232 esas, 1994/436 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın imzasını taşıyan 27.6.1994 tarihli tutanak ile vergi raporu içeriğinden, sanığın bir kısım defter ve belgeleri kaybolduğu gerekçesiyle ibraz etmediği anlaşılmasına, bu durumda tebliğ şartı aranmayacağına göre;
213 sayılı Yasanın hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 4008 sayılı Yasa ile değişik 344 ve TCK.nun 2. maddeleri hükümlerine nazaran isnad olunan suçun oluşabilmesi için kastın varlığını ortaya koyacak vergi ziyaının mevcudiyeti gerekmekle, somut olayda sanığın istenilen defter ve belgeleri ibraz etmemesiyle vergi ziyaına sebebiyet vermiş olup olmadığı tarafsız uzman bilirkişi aracılığıyla araştırılıp saptandıktan sonra hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, yazılı düşüncelerle beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 29.2.1996 gününde oybirliği ile karar verildi.
