 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1995/1494
K. 1995/5564
T. 2.11.1995
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- DEFTER VE BELGELERİN İBRAZI
- EKSİK İNCELEME
KARAR ÖZETİ: Tutanakta, şirket ortaklarının noterden onaylı ortaklar kurulu kararı ile şirketin kanuni defter ve belgelerinin yasal süresi içinde Yaşar'da kalmasına karar vererek şirketi tasfiye ettiklerinin belirtilmesine, defter ve belgelerin ibrazına dair yazıların adı geçen adına çıkarıldığı yazılmasına nazaran bu husus araştırılıp tartışılmadan, tüm sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi yasaya aykırıdır.
Tutanakta, sanıkların tarhiyat öncesi uzlaşma hükümlerinden yararlanmak isteği bulunması karşısında, uzlaşma olup olmadığı araştırılarak, 213 sayılı Yasanın ek 11/2. maddesinden yararlanıp yararlanamayacakları tartışılmalıdır.
İbrazı istenilen defter ve belgelerin hangi yıla ait olduğu ve tebligatın 213 sayılı Yasanın 14 ve 94. maddelerine uygun olup olmadığı araştırılmalıdır.
Hükümden sonra yürürlüğe giren 213 sayılı Yasanın 4108 sayılı Yasa ile değişik 359. ve TCK nun 2. maddeleri karşısında, fer'i ceza tayini ve keyfiyetin ilamına karar verilmesi yasaya aykırıdır.
(6762 s. TTK. m. 160, 175)
(213 s. VUK. m. 14, 94, 359, ek m. 11/2)
(765 s. TCK. m. 2)
213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefetten sanıklar Osman, Faruk ve Yaşar'ın yapılan yargılamaları sonunda; mahkumiyetlerine dair, (Ankara Onsekizinci Asliye Ceza Mahkemesi)'ndenverilen 8.12.1994 gün ve 1994/268 esas, 1994/1795 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
Cezanın tayininde asgari hadden uzaklaşma sebepleri gösterilmiş olduğundan, tebliğnamedeki buna ilişen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak;
1) Dosyada mevcut 20.11.1992 günlü tutanakta, şirket ortaklarının, İstanbul Ondördüncü Noterliği'nden 26.1.1989 tarih ve 03006 yevmiye nosu ile onaylı ortaklar kurulunun 31 .12.1988 tarih ve 3 nolu kararı ile şirketin kanuni defter ve belgelerinin kanuni süresi içinde Yaşar'da kalmasına karar vererek, şirketi tasfiye ettikleri belirtilmesine ve defter ve belge ibrazına dair yazıların sanık Yaşar adına çıkarıldığı yazılmasına nazaran, Türk Ticaret Kanununun 160 ve 175. maddeleri gözetilerek bu hususun araştırılıp tartışılmadan tüm sanıkların yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2) Yine 20.11.1992 günlü tutanakta, tarhiyat öncesi uzlaşma hükümlerinden yararlanmak istediklerine dair sanıkların beyanları bulunması karşısında, uzlaşmanın vaki olup olmadığı ilgili Vergi Dairesinden araştırılarak 213 sayılı Kanunun ek 11/2. maddesinden yararlanıp yararlanmayacakları tartışılmadan eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Defter ve belgelerin incelenmek üzere sanıklardan istenilmesine ilişkin 20.11.1992 günlü tutanakta bahsi geçen yazı ve tebliğ belgelerinin celp ve tetkik edilerek, ibrazı istenen defter ve belgelerin hangi yıla ait olduğu, yapılan tebligatın 213 sayılı Kanunun 14 ve 94. maddelerine uygun bulunup bulunmadığı araştırılmadan karar verilmesi,
4) Hükümden sonra yürürlüğe giren 213 sayılı Yasanın 4108 sayılı Yasa ile değişik 359 ve TCK.nun 2. maddeleri karşısında fer'i ceza tayin edilmesi ve keyfiyetin ilanına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi (BOZULMASINA), 2.11.1995 gününde oybirliği ile karar verildi.