 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas no : 1994/536
Karar no : 1994/1808
Tarih : 07.04.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Silahlı çetenin sair efradı olmak ve patlayıcı madde atmaktan sanıklar Selçuk D. ve Esin E. K.'in yapılan yargılamaları sonunda; Mahkumiyetlerine dair İSTANBUL 1 Numaralı Devlet Güvenlik Mahkemesinden verilen 14.9.1993 gün ve 1992/210 esas, 1993/202 karar sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi sanıklar vekilleri tarafından istenilmiş ve sanıklardan Esin E. K. vekilince incelemenin duruşmalı olarak yapılması talep edilmiş olduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle sanıklardan Esin E. K. yönünden duruşmalı diğer sanık Selçuk D. yönünden ise duruşmasız olarak yapılan inceleme sonunda aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Suç ve doğum tarihlerine göre, TCK.nun 264. maddesine aykırılık suçundan dolayı hakkında TCK.nun 55/3. maddesinin uygulanmamasına ilişkin yasaya aykırılığın diğer yasa yolları ile giderilebileceği kabul edilmiştir.
Hükmün, sanık Selçuk D. vekilinin yüzüne karşı 14.9.1993 tarihinde tefhim ve diğer bir vekiline ise 29.9.1993 tarihinde tebliğ edilmiş bulunması karşısında vekilinin CMUK.nun 310. maddesinde belirlenen süreden sonra vaki temyiz talebinin istem gibi REDDİNE,
Sanık Esin E. K. hakkındaki hükme hasren yapılan incelemede:
1- Toplanan kanıtlara, mahkemenin uygulama ve takdirine göre vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile sanık hakkında silahlı çetenin sair efradı olmak suçundan kurulan hükmün istem gibi ONANMASINA,
2- Sanığın diğer suçuna ilişkin temyize gelince:
2845 sayılı Kanunun 3842 sayılı Yasa ile değişik göreve ilişkin 9/b maddesine göre sanığın, mezkur yerde patlayıcı madde patlatmak suçu niteliğinde oluştuğu kabul edilen eyleminden dolayı açılan kamu davası nedeniyle görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, aynı maddenin 7. fıkrasındaki suçun iki kişi tarafından işlenmesi halinin topluluk olarak kabulü suretiyle bu suçtan dolayı davaya devamla yazılı şekilde hüküm tesisi,
SONUÇ : Kanuna aykırı ve sanık vekilinin temyiz dilekçesi ile duruşmalı inceleme sırasında ileri sürdüğü temyiz itirazları öncelikle bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, sair yönleri incelenmeksizin TCK.nun 264/6. maddesi uyarınca kurulan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 7.4.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.