 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas no : 1994/5229
Karar no : 1994/4011
Tarih : 04.07.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : TCK.nun 155. maddesine aykırı davranmak suçundan sanık Nevzat Atal hakkında açılan kamu davası ve yapılan yagrılama sonunda; sanığa isnat olunan suçla ilgili yargılama görevinin Genelkurmay Askeri Mahkemesine ait oludğundan bahisle, CMUK.nun 7, 263. maddeleri uyarınca İstanbul 1 Numaralı Devlet Güvenlik Mahkemesince verilen 24.2.1994 gün ve 19936352 esas, 1994/22 karar sayılı görevsizlik kararına karşı sanıklar vekili tarafından vukubulan temyiz talebinin, görevsizlik kararına karşı Cumhuriyet Savcısı tarafından acele itiraz olunabileceği ve temyiz kabiliyetinin bulunmadığı gerekçesiyle reddine dair aynı mahkemece verilen 20.4.1994 gün ve 1993/352 esas, 1994/184 Müt.sayılı kararın:
İstanbul 1 Numaralı Devlet Güvenlik Mahkemesince verilmiş bulunan görevsizlik kararıyla, dava dosyasının genel yargıya bağlı Adalet Mahkemeleri dışında başka bir mahkemeye gönderilmiş olmasına göre, bu kararın CMUK.nun 263. maddesi uyarınca verilen görevsizlik kararından, hukuki niteliği açısından farklı olduğu ve bu karara karşı temyiz yolunun açık bulunduğu gözetilmeden, yazılı olduğu şekilde gerekçe ile temyiz talebinin CMUK.nun 315/1. maddesi uyarınca reddine dair karar ittihazında isabet görülmediğinden bahisle, CMUK.nun 343. maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 15.6.1994 gün ve 015679 sayılı yazılı emrine atfen, C.Başsavcılığının 21.6.1994 gün ve Y.E.56252 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla incelendi:
KARAR : Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunun 9.12.1931 gün ve 12/48, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.2.1956 gün ve 28/26 sayılı kararları ile sonradan yürürlüğe giren 353 sayılı Askeri Yargılama Usulü Yasasının 176. maddesinde açıklandığı üzere, dava dosyasının genel yargıya bağlı Adalet Mahkemeleri dışında başka bir mahkemeye gönderilmesi ile ilgili olarak CMUK.nun 263. maddesine göre verilen görevsizlik kararlarının hukuki nitelikleri açısından farklı olarak temyiz olanağı bulunan kararlardan olduğu gözetilmeden, sanık vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve yazılı emre dayalı tebliğnamedeki bozma nedenleri yerinde görüldüğünden, İstanbul 1 Numaralı Devlet Güvenlik Mahkemesinin 20.4.1994 gün ve 1993/352, 1994/184 Müt. sayılı kararının CMUK.nun 343. maddesi gereğince BOZULMASINA, gerekli işlemlerin yapılması için dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 4.7.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.