 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas no : 1994/4377
Karar no : 1994/11032
Tarih : 16.12.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefetten sanık Mustafa Yıldırım'ın yapılan yargılaması sonunda; Kamu davasının 3787 sayılı Kanunun 10/2. maddesi gereğince ortadan kaldırılmasına dair DURSUNBEY Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 16.9.1993 gün ve 1992/118 esas, 1993/181 karar sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Oluş ve kabule göre; davaya konu kaçakçılık suçu nedeniyle ziyaa uğratılan verginin münhasıran Nisan-Mayıs-Haziran/1991 ve Ekim-Kasım-Aralık/1991 dönemlerine ait Katma Değer Vergisi bulunmasına ve dosyada mevcut 15.5.1992 tarihli tutanak ile Dursunbey Vergi Dairesi Müdürlüğünün muhtelif tarihli yazıları kapsamından sanık tarafından üçer aylık dönemler halinde Katma Değer Vergisi beyannamesi verildiği anlaşılmasına nazaran:
3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 39, 40, 41, ve 45. maddeleri gözetilerek, mükellefler ve vergi kesintisi yapmakla sorumlu tutulanların Katma Değer Vergisi beyannamelerini vergilendirme dönemini takip den ayın 25'nci günü akşamına kadar ilgili Vergi Dairesine vermekle yükümlü olup, Vergi dairesince de beyannamenin verildiği günde ve beyanname posta ile gönderilmişse Daireye geldiği tarihi takip eden 7 gün içinde tarhiyat yapılması zorunluluğu bulunması karşısında, 1991 yılı içinde en son Ekim-Kasım-Aralık/1991 vergilendirme dönemi içinde işlenen vergi suçu itibariyle suç tarihinin 26.1.1992 tarihi olduğu ve bu tarih itibariyle de 3787 sayılı Kanunun olayda uygulama imkanı bulunmadığı cihetle, sanığın işlerinin verdiği vekaletname uyarınca çocukları tarafından yürütüldüğüne ilişkin savunmasının da araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
SONUÇ : Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.12.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.