 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas no : 1994/3779
Karar no : 1994/3717
Tarih : 22.06.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Devletin hakimiyeti altında bulunan topraklardan bir kısmını Devlet İdaresinden ayırmaya yönelik eylemlerde bulunmaktan sanıklar Muhammet Emir ve Abdulbaki Özbuganlı'nın yapılan yargılamaları sonuda; sanıklardan Muhammet emir'in TCK.'nun 125. maddesi gereğince ölüm ceza ile tecziyesine, diğer sanık Abdulbaki Özbuganlı'nın ise TCK.'nun 125, 55/1 ve 33. maddeleri gereğince neticeten yirmi yıl ağır hapis cezası ile mahkumiyetine, ceza süresi içersinde yasal kısıtlılık altında bulundurulmasına dair DİYARBAKIR 2 Numaralı Devlet Güvenlik Mahkemesi'nden verilen 03.02.1994 gün ve 1993/511 esas, 1994/22 karar sayılı her ikik sanık yönünden resen temyize tabi olan hükme alt dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : 1- Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanık Abdulbaki Özbuganlı'nın mensubu buunduğu silahlı çete niteliğindeki örgütün ülke topraklarından bir kısmını Devlet hakimiyetinden ayırıp, bu bölgede bağımsız ayrı bir devlet kurmak şeklindeki amacına yönelik olarak vehamet arz eden olaylara fiilen katıldığının sübutu kabul ve eylemin amaç, suçun işlenmesi doğrultusundaki örgütsel bağlılık ile ülke genelindeki organik bütünlüğe göre soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, yaşı sebebiyle cezası indirilmiş, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya nazaran verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, hakkıdaki resen temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2- Sanık Muhammet Emir hakkındaki hükmün incelenmesinde:
Sanığın bildirdiği kimliğinin Adalet Bakanlığı aracılığıyla belirlenmesine çalışılması, Emniyet Genel Müdürlüğü'nden, Uluslararası suçlular Sicilinde kaydının bulunması olasığılı gözetilerek bilgi istenilmesi, hüküm özüne ayrıntılı kimliğinin, gerekçeli kararın hüküm kısmına ise doğum tarihinin yazılması gerekirken, noksan inceleme ve belirlemeyle yazılı şekilde hüküm tesisi,
SONUÇ : Kanuna aykırı bulunduğundan, hakkıdaki resen temyize tabi olan hükmün sair yönleri incelenmeksizin öncelikle bu nedenden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.06.1994 günüde oybirliğiyle karar verildi.