 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1994/2602
K. 1994/2951
T. 27.5.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
KANUN GEREĞİNCE TAZMİNAT
İSTEĞİNDE BULUNMAK
KARAR ÖZETİ Genel olarak beraat kararının irdelenmesine olanak bulunmadığına dair İçtihadı Birleştirme Kararı ile beraatin gerekçesi ne olursa olsun tazminata hükmedileceğine ilişkin Yargıtay Genel Kurulu Kararı karşısında gerekli inceleme yapılarak sonucuna göre tazminat miktarının tayin ve takdiri gerekir.
(466s. KDYTK. m. 1)
(YİBK., 2.5.1977 gün ve 1/1 s.)
(YCGK. Kararı-6.11 .1989 gün ve 1989/9-277/334 s.)
Haksız olarak tutuklu kaldığı günler için 466 sayılı Kanun gereğince tazminat isteğinde bulunan Hüseyin'in, bu isteğinin reddine dair, (Üsküdar Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 14.6.1993 gün ve 1992/146 esas, 1993/1 54 sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
Genel olarak beraat kararı gerekçesinin irdelenmesine olanak bulunmadığına dair, 2.5.1977 gün ve 1-1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı ile beraatin gerekçesi ne olursa olsun tazminata hükmedileceğine ilişkin 6.11.1989 gün ve 277-334 sayılı Yargıtay Genel Kurulu Kararı karşısında, gerekli inceleme yapılarak sonucuna göre tazminat miktarının tayin ve takdiri gerekirken davacının kendi ikrarıyla tutuklanmasına sebebiyet verdiği ve eylemin bilahare suç olmaktan çıkartılması nedeniyle baraatine hükmolunduğu gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 27.5.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.