 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas No: 1993/5163
Karar No: 1993/5763
Tarih: 28.12.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA :1475 sayılı Yasaya aykırılık nedeni ile (A) Fabrikası Müdürlüğü'ne, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Elazığ Bölge Müdürlüğü'nce 17.11.1993 tarih 3539 sayılı kararla verilen idari para cezasına itirazın reddine ilişkin Elazığ 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nin 26.07.1993 tarih 1993/517-555 sayılı kararın;
1475 sayılı Yasa'nın 25. maddesindeki çalıştırılacak eski hükümlü sayısının belirlenmesinde daimi işçi sayısının gözetileceğine ilişkin hüküm ve konuya yönelik Yargıtay görüşüne aykırılıkla; geçici işçi sayısının da hesaba katıldığı toplam işçi sayısına oranla bulunan fazla sayıdaki eski hükümlü miktarına göre çalıştırılmadığı kabul edilen işçi sayısınca verilen idari para cezasının fazla kısmına yönelik itirazın kabulü yerine itirazın reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle CMUK'nin 343. meddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 02.12.1993 gün ve 047072 sayılı yazılı emrine atfen C. Başsavcılığı'nın 08.12.1993 gün ve Y.E./95124 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla incelendi:
KARAR : Dosya kapsamından, (B) Fabrilakaları (A) Fabrikasınca işyyerinde sakat ve eski hükümlü çalıştırılmadığının Baş İş Müfettişi tarafından bildirilmesi üzerine Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Elazığ Bölge Müdürlüğü'nce 1475 sayılı Kanunun 25 ve 98/C maddesine dayınalarak işveren hakkında toplam 2.000.000 lira idari para cezası tahakkuk ettirildiği, bu cezaya vaki itirazın Elazığ 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nce red edildiği anlaşılmaktadır.
1475 sayılı Kanun'un 25. maddesi (A) ve (B) bentleri 2. fıklarında, çalıştırılacak sakat ve eski hükümlü adedinin tespitinde (daimi işçi) sayısının esas alınacağı ayrı ayrı belirtilmiştir.
Dairemizin süreklilik arzeden kararlarında, sadece süresi belli olmayan iş sözleşmelirine göre çalışan ve çalışmalarında devamlılık bulunan işçilerin daimi işçi olarak kabulü gerektiği bunun dışında işin niteliği itibari ile belirli süre devam edip son bulan işlerde çalıştırılanlarla mevsimlik işçilerin, daimi işçi sıfatını taşımadıkları ve bunların 1475 sayılı Kanun'un 25. maddesinde yazılı daimi işçi kabulü ile sakat ve eski hükümlü sayısının belirlenmesinde esas alınmasının mümkün bulmadığı açıkça belirtilmiştir.
Bölge Çalışma Müdürlüğünün dosyada mevcut 21.07.1993 gün 4506 sayılı yazısında, işyerinde 275 daimi işçi çalıştırıldığı iddia edilmesine karşılık dosyada bulunan bordro örneklerinden, tespitin yapıldığı aylara ait olmak üzere çalıştırılan (4) eski hükümlü sayısı tenzil edilmek suretiyle daimi işçi sayısının 271 ve 273 olduğu anlaşılmaktadır.
Bu durumda 1475 sayılı Kanunun 25/B fıkrasının 2. bendi hükmü uyarınca işyerinde 5 eski hükümlü çalıştırılması gerekmektedir. İşyerinde 4 eski hükümlü çalıştırıldığına göre noksan çalıştırılan 1 eski hükümlü ile ilgili ceza tayini gerekirken, 2 eski hükümlü çalıştırmamaktan dolayı işverene fazla ceza verilmesi kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Açıklanan bu nedenlerle yazılı emre atfen düzenlenen tebliğname münderecatı yerinde görüldüğünden, Elazığ 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nce ittihaz olunan 26.07.1993 gün ve 1993/517-555 sayılı kararının CMUK'nin 343. maddesi uyarınca BOZULMASINA, uygulanması istenilen idari para cezasının, 1475 sayılı Yasa'nın 25/B fıkrası delaleti ile 98/C fıkrası uyarınca, 1.000.000 lira olarak belirlenmesine ve idarece tayin edilen fazla cezanın çektirilmesine, dosyanın gereği için Yargıtay C. Başsavcılığı'na iadesine, 28.12.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.