 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas No: 1993/4788
Karar No: 1993/5618
Tarih: 21.12.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Basın yolu ile bölücülük propagandası yapmak suçundan sanıklar Sedat karakaş ile Hikmet Çetin'in yapılan yargılamaları sonunda; sanık Hikmet Çetin'in 3713 sayılı Kanunun 8/2. TCK.nun 59. maddeleri uyarınca 83.333.333. lira, sanık Sedat Karakaş'ın aynı Yasanın 8/2, TCK.nun 59. maddeleri uyarınca altı ay hapis ve 41.666.666. lira ağır para cezaları ile cezalandırılmalarına ilişkin İSTANBUL 1. Numaralı Devlet Güvenlik Mahkemesinden verilen 10.5.1993 gün ve E. 19926236, K. 1993/28 sayılı kararın kesinleşmesi üzerine C.Savcısının vaki tavzih isteği üzerine aynı Mahkeme tarafından verilen sanıklardan Hikmet Çetin hakkında aynı hükmün tekrarına, Sedat Karakaş hakkında ise TCK.nun 59. maddesi uygulanmak suretiyle cezasının beş ay hapis ve 41.666.666. lira ağır para cezasına indirilmesine dair verilen 21.7.1993gün ve 1993/253 Müt. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi sanıklar vekilleri tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Sanık Sedat Karakaş'ınmahkemenin 10.5.1993 gün ve E. 1992/236, K. 19936128 sayılı kararı ile 6 ay hapisve 50 milyon lira ağır para, sanık Hikmet Çetin'in ise 83.333.333. lira ağır para cezalarıyla cezalandırıldıkları, sanık Sedat hakkında TCK.nun 59. maddesiyle ağır para cezası 41.666.666. liraya indirilirken hapis cezasından gerekli indirimin yapılmadığı hükmün taraflarca temyiz edilmeksizin kesinleştiği anlaşılmaktadır. Yukarıda değinilen yasaya aykırılığın CMUK.nun kendine özgü kanun yollarına başvurularak çözümlenmesi gerekirken Mahkemenin duruşma açmaksızın usul yasasında öngörülmeyen tavzih yoluna başvurarak işin esasını da etkileyecek bir biçimde konuyu müteferrik bir kararla çözümlenmesi hukuki değerden yoksun olup ilgililerine temyiz yetkisi bahşetmiyeceğinden sanık vekillerinin müteferrik karara yönelik temyiz isteğinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.12.1993 gününde oybirliği ile karar verildi.