 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas No: 1993/390
Karar No: 1993/852
Tarih: 18.02.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 1475 sayılı İş Kanunu'na muhalefetten A. Apt. Kat Malikleri Yönetim Kurulu'nun anılan Kanun'un 3, 24, 97/A ve 98/B maddeleri uyarınca 600.000 lira para cezası ile cezalandırılmasına dair Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Adana Bölge Müdürlüğü'nce verilen 31.12.1991 gün ve 31952-52-3 sayılı karara karşı yapılan itirazın kabulüne ilişkin Ceyhan Sulh Mahkemesi'nce ittihaz olunan 3.3.1992 gün ve 1992/7 Müt. sayılı kararın,
Tüm dosya münderecatı ile dosyada mevcut iş müfettişi tarafından düzenlenen 28.11.1991 günlü inceleme raporu içeriğine göre, işyeri için süresinde dosya açtırmamak ve işten çıkartılan kapıcının çıkışından bir ay sonra yeni kapıcı almak şeklinde tezahür eden eylemlerin 1475 sayılı İş Kanunu'nun 3 ve 24. maddelerine uyduğu ve 1475 sayılı Kanun'un 5. maddesinin 11. bendinin (e) fıkrasında, "kaloriferli konut kapıcıları ile çalışmasını aynı işverene veya aynı konuta hasreden konut kapıcıları..."nın bu kanun hükümlerine tabi olduğu belirtildiği nazara alınmaksızın, itirazın reddi yerine yazılı olduğu şekilde kabulünde isabet görülmediği ileri sürülerek, CMUK'nin 343. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 2.2.1993 gün ve 004967 sayılı yazılı emrine atfen, Yargıtay C. Başsavcılığı'nın 5.2.1993 gün ve Y.E. 12374 sayılı tebliğnamesi ile Daire'ye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla incelendi;
KARAR : İş müfettişi tarafından 28.11.1991 gün, TA/157 sayılı inceleme teftiş raporu, 4.11.1991 günlü tutanak ve belgelerden; A. Apt. yönetiminin 1475 sayılı Yasa'nın 3 ve 24. maddelerine aykırı davrandığı anlaşılmakla, aynı yasanın 97 ve 98/B maddeleri uyarınca verilen para cezasında isabetsizlik bulunmadığı düşünülmeden, itirazın reddi yerine yazılı düşüncelerle kabulüne karar verilmesi yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ : Yukarıda belirtilen nedenlerle, yazılı emre atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği yerinde görüldüğünden Ceyhan Sulh Mahkemesi'nin 3.3.1992 gün ve 1992/7 Müt sayılı kararın CMUK'nin 343. maddesi uyarınca aleyhe tesir etmemek kaydıyle BOZULMASINA, dosyanın gereği için Yargıtay C. Başsavcılığı'na iadesine 18.2.1993 gününde oybirliğiyle karar verildi.