 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1993/3510
K. 1993/4317
T. 26.10.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
466 SAYILI KANUN GEREĞİNCE TAZMİNAT İSTEMİNDE BULUNMAK
KARAR ÖZETİ 466 sayılı Kanunun 4. maddesi 3696sayılı Kanunla ortadan kaldırıldığından, üç aylık dava süresinin beraat hükmünün tebliğ edilmesinden sonra başlayacağına ilişkin yargısal kararlar davanın reddine gerekçe olamaz. Ancak; hükümlünün, TCK.nun 141. maddesini de içerecek biçimde aynı Kanunun 146/1. maddesi uyarınca cezalandırıldığı dosyada mevcut karardan anlaşıldığından, sonuç itibarıyla davanın reddi yasaya uygundur.
(466 s. KDYTK. m. 1,4)
(765 s. TCK. m. 141, 146/1)
Haksız olarak tutuklu kaldığı günler için 466 sayılı Kanun gereğince tazminat isteğinde bulunan Muzaffer'in, bu isteğinin reddine dair, (Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 22.12.1992. gün ve 1992/60 esas, 1992/224 karar sayılı hükmün duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
Koşulları bulunmadığından davacı vekilinin duruşmalı inceleme isteğinin CMUK.nun 318. maddesi uyarınca REDDİNE, üç aylık dava süresinin beraat hükmünün tebliğ edilmesinden sonra başlayacağına ilişkin yargısal kararlar, 466 sayılı Kanunun 4. maddesinin 3696 sayılı Kanunla ortadan kaldırılmış bulunması karşısında, mahkemenin red gerekçesi yerinde değilse de; Dairemizin dosya içerisinde mevcut 9.7.1991 gün ve 1991/2756-2848 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükümlünün TCK.nun 141. maddesini de içerecek biçimde aynı Kanunun 146/1. maddesi uyarınca İzmir İki Numaralı Sıkıyönetim Askeri Mahkemesi'nin kesinleşmiş 17.4.1984 gün ve 1984/52 sayılı kararıyla cezalandırıldığının anlaşılmış olmasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sonucu itibariyle yasa ve usule uygun görülen kararın isteme aykırı olarak (ONANMASINA), 26.10.1993 gününde oybirliği ile karar verildi.