 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas No: 1993/3083
Karar No: 1993/3507
Tarih: 21.09.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Basın yoluyla Türkiye Cumhuriyeti Devletinin ülkesi ve milleti ile bölünmez bütünlüğünü bozmaya yönelik propaganda yapmak ve halkı askerlik hizmetinden soğutmak yolunda neşriyatta ve telkinde bulunmaktan sanıklar Hacer Temirkan ve Naile Tuncer'in yapılan yargılamaları sonunda; Mahkumiyetlerine dair İSTANBUL 1 Numaralı Devlet Güvenlik mahkemesinden verilen 8.3.1993 gün ve 1992/324 esas, 1993/70 karar sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş oluduğundan dava evrakı C.Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : 1- Davaya konu yazı sahibinin 5680 sayılı Basın Kanununun 16/2. madde ve bendinde belirlenen süreden sonra açıklanmış olması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
3713 sayılı Kanunun 8/1. maddesine göretayin edilen temel para cezasının, suç tarihi itibariyle iki birim sayı ile çarpılması sonucu eksik hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, davaya konu yazıların içeriklerine, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygn olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanık vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle sanık Naile Tuncer hakkında eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2- Sanık Hacer Temirkan hakkında verilen hükme ilişkin temyize gelince;
Yapılan duruşmaya, dava konusu yazının içeriğine, takdire ve tetkik olunan dosya münderecatına göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; Ancak:
Mevkute ile işlenen TCK.nun 155. maddesine muhalefet suçundan Basın Kanunun 16. maddesinin 3. bendindeki durumun söz konusu olmaması nedeniyle mevkutenin sahibi bulunan sanığın sorumluluğunun mevcut olmadığı gözetilmeden, ayrıca bu suçtan da hükümlülüğüne karar verilmesi,
SONUÇ : Kanuna aykırı ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedendendolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 21.9.1993 gününde oybirliği ile karar verildi.