 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
Esas No: 1993/102
Karar No: 1993/550
Tarih: 08.02.1993
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 1475 sayılı İş Kanunu'na muhalefetten sanık E.L.K.'nin 21.500.000 lira para cezası ile cezalandırılmasına dair, Çalışma ve Sosyal Güvenlik İstanbul Bölge Müdürlüğü'nce verilen 6.1.1992 gün ve 3713 sayılı karara karşı yapılan itirazın reddine ilişkin İSTANBUL 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nce ittihaz olunan 28.5.1992 gün ve 1992/93-1353 sayılı kararın,
Tüm dosya münderecatı ile dosyada mevcut iş müfettişleri tarafından düzenlenen 20.12.1991 günlü inceleme raporu içeriğine göre; işverenin işyerinde çalıştırdığı işçilerin iş akitlerine son vermek ve 1475 sayılı Kanun'un 24/son maddesi uyarınca İş ve İşçi Bulma Kurumu'na bildirmemekten ibaret eyleminin anılan Kanun'un 107. maddesine mümas tek suçu oluşturduğu, bu hususun mükerrer Yargıtay İçtihatları ile de kabul edilmiş bulunduğu gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar ittihazında isabet görülmediğinden bahisle CMUK'nin 343. maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 14.1.1993 gün ve 1966 sayılı yazılı emrine atfen C. Başsavcılığı'nın 19.1.1993 gün ve Y.E. 4795 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tedii kılınmakla incelendi:
KARAR : 1475 sayılı İş Kanunu'nun 24/son maddesi ile işverene getirilen yükümlülük işine son verilen işçi sayısı on veya daha fazla olduğu taktirde, bunların isimlerini ve niteliklerini çıkarma tarihinden en az bir ay önce ilgili İş ve İşçi Bulma Kurumu örgütüne bildirmesine ilişkindir.
Dairemizin süreklilik gösteren müteaddit kararlarında da açıklandığı üzere bu zorunluluğa uymamanın cezası, 1475 sayılı Kanun'da özel olarak gösterilmemiş bulunduğu cihetle anılan Kanun'un 107. maddesi ile tek uygulama yapılarak belirlenmesi gerekir. Bu konuda 1475 sayılı Kanun'un 98/B. maddesine dayanılarak uygulama yapılması ve cezanın işten çıkartılan işçi adedince çoğaltılarak tayin edilmesi mümkün bulunmamaktadır.
SONUÇ : Açıklanan bu nedenlerden dolayı yazılı emre atfen düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği yerinde görüldüğünden, İstanbul 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nce ittihaz olunan 28.5.1992 tarih ve 1992/93-1353 sayılı itirazın reddine ilişkin kararın CMUK'nin 343. meddesi uyarınca BOZULMASINA, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İstanbul Bölge Müdürlüğü tarafından tayin olunan 21.500.000 lira idari para cezasının kaldırılmasına, uygulanması istenen para cezasının 1475 sayılı İş Kanunu'nun 24/son maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 107. maddesi uyarınca 200.000 lira olarak belirlenmesine, dosyanın gereği için Yargıtay C. Başsavcılğı'na iadesine 8.2.1993 gününde oybirliği ile karar verildi.