 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1992/8807
K. 1992/7282
T. 25.6.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
1475 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ
ÜST SINIRI YASADA BELİRLENMEYEN
HAPİS CEZALARINDA ZAMANAŞIMI SÜRESİ
ÖZET Yasada üst sınırı belirlenmeyip te alt sınırı beş seneden aşağı olmayacak şekilde belirlenen hapis cezalarında, TCK.nun 15/1. maddesinin 2. cümlesine göre üst sınırı da beş yıl olarak kabul etmek, zamanaşımı süresini de TCK. nun 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 ay olarak dikkate almak gerekir.
(1475 s. İş K. m. 105/2)
(765 s. TCK. m. 15/1, 102/4, 104/2)
1475 sayılı iş kanununa muhalefetten Hüseyin hakkında açılan kamu davasının yargılaması sonunda açılmış bulunan davanın TCK.nun 102/4 ve 104. maddeleri uyarınca ortadan kaldırılmasına ilişkin, (Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesi)nce ittihaz olunan 20.3.1991 gün ve E. 1984/54, k. 1991/99 sayılı kararın;
Sanığa müsnet suçun müstehzim bulunduğu cezadan üst sınırı belirtilmediğinden TCK.nun 15/1. maddesi hükmüne nazaran 20 yıl üzerinden hesaplanmasının gerektiği, nitekim bu hususun benzer bir olay nedeniyle Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 7.3.1983 gün ve 9/524-99 sayılı ilamı ile de kabul edilmiş bulunduğu cihetle, yargılamaya devamla neticesine göre bir karar verilmesi yerine, yazılı şekilde hüküm tesisinde isabet görülmediğinden bahisle CMUK.nun 343. maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 29.5.1992 gün ve 21992 sayılı yazılı emrine atfen C. Başsavcılığı'nın 3.6.1992 gün ve Y.E. 380-48914 sayılı tebliğ namesi ile Daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla incelendi:
Sanığa yüklenen suçun kanıtlanması halinde uygulanması gereken 1475 sayılı Yasanın 105/2. maddesinde öngörülen hapis cezasının üst sınırının belirlenmemesi, alt sınırın ise 5 seneden aşağı olması ve TCK.nun 15. maddesinin 1. fıkrasının 2. cümlesinde kanunda tasrih edilmeyen hallerde hapis cezasının üst sınırının 5 sene olduğunun açıklanması karşısında müsnet suç ile ilgili kamu davasının TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirlenen 7 sene 6 aylık zamanaşımına tabi olduğu ve mahkemenin kararında yasaya ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 7.3.1983 gün, 8/524-99 sayılı kararına aykırı bir yön bulunmadığı cihetle yazılı emre atfen düzenlenen tebliğ namedeki bozma isteğinin (REDDİNE), 25.6.1992 gününde oybirliği ile karar verildi.