 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1992/4850
K. 1992/5954
T. 5.6.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
213 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ
ŞARTLI AF-EYLEMLERİN TEK SUÇ OLUŞTURMASI
ÖZET Bir vergi dönemi içinde ayrı tarihlerde aynı tür belgelerin düzenlenmemesi, suçta hukuki kesinti husule getiren iddianame tarihine kadar tek suç oluşturur.
Dava konusu suç 3787 sayılı Kanunun 10/2. maddesinde yer alan şartlı affa tabi olduğundan; mahkemece anılan kanunda af için öngörülen şartlar bakımından araştırma yapılarak, sonuca göre sanık hakkında yeniden bir değerlendirmeye ve uygulamaya gidilmelidir.
(3787 s. MAK. m. 10/2)
(213s. VUK. m. 358)
(765 s. TCK. m. 80)
213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefetten sanık Ziyanın yapılan yargılaması sonunda; mahkumiyetine dair, (Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 9.7.1991 gün ve 1991/445 esas, 1991/462 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğ name ile Daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
1- Bir vergi dönemi içersinde ayrı tarihlerde aynı tür belgelerin düzenlenmemesinin suçta hukuki kesinti husule getiren iddianame tarihine kadar tek suçu oluşturmasına ve sanığın 1.4.1991 günlü iddianameye kadarki eylemlerinin tek suç olarak kabulünde zorunluluk bulunmasına göre bu davanın, mahkemenin 1991/444 esas sayısında kayıtlı bulunan dava ile birleştirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eylemlerin iki ayrı suç olarak kabulü ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Dava konusu suç, niteliği ve işlendiği tarih itibariyle 3 Nisan 1992 gün ve 21191 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 3787 sayılı Kanunun 10/2. maddesinde yer alan şartlı affa tabi olduğundan; mahkemece, anılan Kanunda af için öngörülen şartlar bakımından gerekli araştırmanın yapılarak, bunların yerine getirilip getirilmemiş olmasına göre sanık hakkında yeniden bir değerlendirme ve uygulama yapılmasında kanuni zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 5.6.1992 gününde oybirliği ile karar verildi.