 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E. 1992/2198
K. 1992/2412
T. 13.4.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- HİZMET SEBEBİYLE EMNİYETİ
SUİİSTIMAL
- SAVUNMA HAKKININ KISITLANMASI
ÖZET : 3713 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin son fıkrası hükmünün, ilk fıkradan bağımsız değerlendirilerek sanığın CMUK.nun 135 ve 236/2. maddeleri uyarınca sorgusu icra edilmeden hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi yasaya aykırıdır.
(3713 s. TMK. geçici m. 2)
(1412 s. CMUK. m. 135,236/2)
(765 s. TCK. m. 510)
Hizmet sebebiyle emniyeti suiistimal suçundan sanık Fevzinin, TCK.nun 510. maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair, (Ankara Onüçüncü Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 23.5.1991 gün ve E. 1986/705, K. 1991/432 sayılı kararın:
Tüm dosya münderecatına nazaran;
3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun geçici 2. maddesinin son fıkrasında yer alan "duruşmalara gelmeyen sanıkların Savcı veya Hakim huzurunda alınmış beyanları ile yetinilir" hükmünün, 8.4.1991 tarihine kadar işlenen suçlar nedeniyle tutuklanan sanıklardan son tahkikatta, iddianamede beyan olunan suça veya değişen vasfına göre kanunda belirtilen cezanın asgari haddi esas alınarak geçici maddelerde yazılı süreler kadar tutuklu kaldıkları anlaşılıp mezkür kanunun yürürlüğe girmesinden itibaren 30 gün içinde ilgili mahkemelerce salıverilirler hakkında uygulanması gerekeceği
ve sadece bu durumdaki sanıklara münhasır bulunduğu cihetle; CMUK.nun 236, 135. maddeleri hükmüne aykırı olarak savunma hakkı verilip sanığın sorgusu yapılmadan yazılı olduğu şekilde mahkûmiyet kararı ittihaz edilmiş bulunulmasında isabet görülmediğinden bahisle CMUK.nun 343. Maddesi gereğince bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 25.3.1992 gün ve 12635 sayılı yazılı emrine atfen C. Savcılığının 1.4.1992 gün ve Y.E. 209-29051 sayılı tebliğnamesi ile Daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla incelendi:
3713 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi son fıkrası hükmünün, ilk fıkradan bağımsız olarak ele alınıp değerlendirilmesi ve böylece anılan maddeye yanlış anlam verilerek sanığın CMUK.nun 135 ve 236/2. maddeleri uyarınca sorgusu icra edilmeden duruşmanın bitirilerek hakkında mahkûmiyet hükmü tesisi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması usul ve yasaya aykırı olup, yazılı emre atfen düzenlenen tebliğname münderecatı yerinde görüldüğünden; Ankara Onüçüncü Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen 23.5.1991 gün ve E. 1986/705, K. 1991/432 sayılı mahkûmiyete ilişkin kararın CMUK.nun 343. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), cezanın çektirilmemesine, nın yerine gönderilmek üzere Yargıtay C. Başsavcılığı'na tevdiine, 13.4.1992 gününde oybirliği ile karar verildi.