213 sayılı Vergi Usul Kanununa muhalefetten sanıklar Berrin, Birgül ve Nazan'ın yapılan yargılamaları sonunda; sanık Nazan'ın mahkûmiyetine, diğer sanıklar Birgül ve Berrin'in beraatlerine dair, (İzmir 9. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 7.2.1991 gün ve 1989/1363 esas, 1991/95 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:

 

1- 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 8. maddesi; "Mükellef, vergi kanunlarına göre kendisine vergi borcu terettüp eden gerçek veya tüzel kişidir" hükmünü taşımaktadır. Mükelleflerin vergi ödevleri maddi ve şekli ödevlerdir. Maddi vergi ödevinin yerine getirilebilmesi için, şekli ödevlerin tam ve zamanında yerine getirilmesinde zorunluluk bulunmaktadır. Anılan Kanunun 12. maddesi ise ölüm halinde mükelleflerin ödevlerinin mirası reddetmemiş kanuni ve mansup mirasçılara geçeceği hükmünü amirdir. Mirasçıların vergi sorumluluğu içersine hem maddi hem de şekli ödevlerin girdiği hususunda

 

ve ölenin vergi dairesine karşı bildirmeye, defter ve belgelerin ibraz etmeye ve muhafazaya ilişkin sorumluluğunun ölümden sonra mirası reddetmemiş mirasçılara intikal ettiğinde kuşku yoktur.

 

Olayda, vergi dairesince istenilen defter ve belgelerin yukarda belirtilen hususlar ve dosya kapsamına göre müteveffanın mirasçıları oldukları ve mirası reddetmedikleri kabul edilen ve herbirine usulü dairesinde tebligat yapıldığı anlaşılan sanıklardan hangisinde olduğu etraflıca araştırılarak sonucuna göre hukuki durumlarının takdir ve tayini gerekirken eksik soruşturmayla hüküm kurulması,

 

2- Kabule göre ise;

 

a- Müteveffa Kadri ile mirasçılık ilişkisi veraset ilamı getirtilerek belirlenmeden sanık Nazan'ın mahkûmiyetine karar verilmesi,

 

b- Suçun, tebligatın yapıldığı 24.1.1989 tarihinden sonra kanuni sürenin geçmesiyle oluştuğu nazara alınarak hapis cezasının beher gününün bu tarihte yürürlükte bulunan sanayii sektöründeki bürüt asgari ücretin yarısı yerine 647 sayılı Kanunun 4. maddesi uyarınca paraya çevrilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini,

 

c- 213 sayılı Kanunun 359/son madde ve fıkrası uyarınca hükmün ilanına karar verilmemesi,

 

Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 3.2.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972