 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1991/4806
K: 1992/111
T: 22.01.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 213 sayılı Vergi Usul kanununa muhalefetten sanık T.A.'nın yapılan yargılaması sonunda; Mahkumiyetine dair ... Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 14.2.1991 gün ve 1991/9 E. 1991/15 karar sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi müdahil vekili tarafından istenilmiş olduğundan gereği düşünüldü:
KARAR : Dosyada mevcut imzalardan, duruşmaya çıkan Hakim ve katip adları anlaşıldığından ve duruşma tutanağının 2. sahifesinde C.Savcısının adı yazılı olduğundan, duruşmaya ait tutanağın başına Hakim, C.Savcısı ve katip adlarının yazılmaması bozma nedeni sayılmamıştır. Ancak ;
1 - Ödeme kaydedici cihaz kullanma zorunluluğu 2.7.1990 tarihinde başlayan sanığın suçunun 4.12.1990 tarihine kadar temadi ettiği ve sanığa hükmolunan hürriyeti bağlayıcı cezanın beher gününün temadinin son bulduğu tarihte yürürlükte bulunan sanayi sektörü için belirlenen asgari ücretin bürüt tutarının yarısı üzerinden para cezasına çevrilmesi gerekeceği düşünülmeden bir önceki döneme ait asgari ücret üzerinden hesaplanmak suretiyle sanığa eksik para cezası hükmedilmesi,
2 - Hapis cezasından TCK.nun 59. maddesiyle indirim yapıldığı halde, ticaret, sanat ve meslek icrasından mahrumiyete dair fer'i cezanın uygulama dışı bırakılması,
3 - 3100 sayılı Kanunun mükerrer 8. maddesi yerine suç tarihinde yürürlükte bulunmayan ve olayda uygulama olanağı da olmayan 213 sayılı kanunun 358/2. maddesi aracılığıyla uygulama yapılması,
SONUÇ : Kanuna aykırı ve müdahil vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 22.1.1992 gününde oybirliği ile karar verildi.