 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1991/298
K: 1991/540
T: 14.02.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA: Herkesin görebileceği yerlere siyasi ve ideolojik nitelikte pankart asmaktan sanıklar Müneri Demirel ve Güner Şar'ın yapılan yargılamaları sonunda Mahkûmiyetilerine dair İSTANBUL 1 Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinden verilen 31.10.1990 gün ve 1990)64 esas, 1990/217 karar sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş olduğundan dâva SANakı C. Başsavcılığından tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR: Bildirilerin ayrı nedenlerden dolayı ve farklı tarihlede asılmış olduğun kabulü karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye istirak edilmemiştir.
Sanıklar hakkında tayin olunan temel cezanın, bildirilerde kanun dışı vücuda gerilen bir kuruluşun olması nedeniyle TCK.nun 537. maddesinin 4.fıkrası uyarınca artırılması;
Sanık Güner Şar'a 3.1.1990 günü işlediği kabul edilen sutan dolayı eksik ağır para cezası tayini;
Aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır. Ancak:
Sanıkların müsnet suçları işlemediklerine ilişkin aşamalarda değişmeyen ısrarlı savunmaları karşısında, tanık Nurettin Can'ın olaydan hemen sonra düzenlediği raporların kapsamallarıyla da çelişen tanıklığın sanıkların cezalandırılmaları için yeterli ve inandırıcı kanıtları oluşturmadığı gözetilmeden müsnet suçlardan beraatleri yerine mahkûmiyetlerine karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanıkalar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı sonuçta istem gibi BOZULMASINA 14.2.1991 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI DÜŞÜNCE
Davanın dayanağını taşkil eden raporlar münderecatı ile polis memuru Nurettin Can'ın duruşmadaki açıklamalarına göre suçun sübutunun kabulünde bir isabitsizlik bulumadığı düşüncesi ile çoğunluğun bozma görüşme katılamıyorum.
1- Olay yerinde görevli bulunan polis memuru Nurettin Can tarafından düzenlenen raporlar ve adı geçenin duruşmadaki açık anlatımı ile sanıklardan Münire Demirel'e yükletilen eylemlerin sübutunun kabulünde bir isabetsizlik olmadığı,
2- aynı polis memuru tarafından düzenlenen 3.1.1990 tarihli raporda sanıklardan Güner Şar'ın sadece afişin hazırlanması aşamasında katıldığı, asılma aşamasındaki katılanların arasında ismi bulunmadığı halde adı geçenin duruşmadaki tanıklığı sırasında bu hususun sorularak açıklığa, kavuşturulmadan eksitk soruşturma ile hüküm kurulduğu,
Düşüncesinde olduğundan çoğunluğun bozma görüşüne katılmıyorum.