 |
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1990/2539
K: 1990/3306
T: 18.10.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'na muhalefetten sanık İbrahim'in yapılan yargılaması sonunda, mahkumiyetine dair, (Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 1.3.1990 gün ve 1989/575 esas, 1990/241 karar sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Kabule göre, 213 sayılı Kanun'un 360. maddesi uyarınca hüküm özetinin ilanınan karar verilmemiş olması aleyhe temyiz bulunmadığından,
Hükmün esasını teşkil eden kısa kararda 3.937.500 lira ağır para cezasına hükmedilmesine karşılık gerekçeli kararda bunun 3.375.000 lira olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün daktilo hatası kabul edildiğinden,
Bozma sebebi sayılmamış, sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak :
Vergi suçlarından tekerrür hükümlerinin ne şekilde uygulanacağı 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 339. maddesinde gösterilmiş olup, 340. maddesinde de, "Bu kanunda yazılı kaçakçılık, ağır kusur, kusur ve usulsüzlük cezaları ile TCK. da ve diğer kanunlarda yazılı cezalar; içtima ve tekerrür hükümleri bakımından birleştirilemez" denilmiş olmasına göre, TCK.nun 456/1, 463, 51/1. maddeleri ile tayin edilip infaz edilmiş olan 2 ay 7 günlük hapis cezasının vergi suçlarında tekerrüre esas kabul edilemeyeceği gözetilmeden, tayin edilen cezanın TCK.nun 81/1. maddesi ile artırılmış olması,
SONUÇ : Kanuna aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA 18.10.1990 gününde oybirliği ile karar verildi.
