Ahmet Ş... ile Hazine ve Gökçeyurt Köyü Muhtarlığı aralarındaki dava hakkında Ankara 8.Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 18.12.1997 tarih ve 557-844 sayılı hükmün Dairenin 15.02.1999 gün ve 9754-1195 sayılı ilamiyle temyiz talebinin reddine karar verilmişti. Davacı tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü.

Davacı tarafından Hazine ve Gökçeyurt Köyu tüzel kişiliği aleyhine açılan tescil davasının kısmen kabulüne kısmen reddine ilişkin hükmün redde ilişkin bölümü davacının temyizi üzerine Dairece "temyiz itirazlarının reddine" denilmek suretiyle sonucu itibariyle onanmıştı. Davacı tarafından verilen 11.05.1999 günlü karar düzeltme dilekçesi ile belirtilen nedenlerle hükmün redde ilişkin bölümleri hakkındaki "temyiz itirazlarının reddine" ilişkin kararın kaldırılarak hükmün bu bölümlerinin bozulmasını istemiştir.

Hükmün redde ilişkin bölümleri hakkında davacı daha önce temyiz isteğinde bulunmuş. Dairece davacının temyiz isteği hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmeksizin Hazinenin temyizi üzerine hükmün kabule ilişkin bölümleri onanmıştı. Davacının isteği üzerine Dairenin 15.02.1999 gün ve 9754/1195 esas ve karar sayılı hükümle davacının temyiz isteği kabul edilmiş ve işin esası incelenerek hükmün redde ilişkin bölümleri hakkındaki davacının "temyiz itirazlarının regline" karar verilmiştir. Davacı son kez vermiş olduğu dilekçe ile mahkemenin red gerekçesinin toplanan delillere ve dosya kapsamına ters düştüğü kazanına koşullarının oluştuğu gerekçesiyle temyiz itirazlarının reddine ilişkin Daire kararının kaldırılarak hükmün bozulması istemiştir. Açıklandığı üzere redde ilişkin hüküm bölümleri sonuç itibariyle onanmış buna karşı ilk defa karar düzeltme isteğine başvurulduğu için davacının isteği aynı karar aleyhine HUMK.nun 442.maddesinde belirtilen 2.defa karar düzeltme yoluna başvurulamaz yasağı kapsamında nitelendirilemez. Yargıtayın bu onama kararına karşı davacının karar düzeltme hakkı kabul edilmelidir.

İşin Esasına gelince; Mahkemece teknik bilirkişi tarafından düzenlenen 26.11.1997 günlü raporda C ve D harfleri ile gösterilen taşınmaz bölümleri hakkındaki davanın reddine karar verilmiştir. Dava konusu taşınmaz bölümleri 1950 yılında ziraate gayri salip niteliği ile tespit dışı bırakılmıştır. Yerel bilirkişi ve tanıklar davacının dava konusu edilen taşınmaz bölümleri üzerinde 20 yıldan fazla süre ile tasarrufda bulunduğunu bitişiğinde bulunan köy merasının dışında kalan yerler olduğunu bildirmişler, ziraatçı uzman bilirkişi tarafından düzenlenen  raporda da taşınmazın meradan açılan bir yer olmadığını kültür arazisi olarak tasarruf edilen bir yer olduğunu bildirmiştir. Mahkemece tescil konusu edilen taşınmaz bölümlerinin köy orta malı meraya sınır olması nedeniyle mera olarak tasarruf edilen bir yer olduğunun kabulü gerektiği daha sonra kültür arazisi olarak tasarruf edildiği kabul edilmek suretiyle davanın reddine karar verilmiştir. Tapusuz bir yerin MK.nun 639/1. maddesi hükmü uyarınca tapuya tesciline karar verilmesi için taşınmazın 20 yıldan fazla süre ile Yasada belirtilen koşullar altında tasarruf edilmiş olması gerekir. Yerel bilirkişi ve tanıklar, dava tarihinden geriye doğru davacının 20 seneden fazla süre ile tasarrufta bulunduğunu bildirmişler, ziraatçı uzman bilirkişi de raporunda. taşınmazların kültür arazisi niteliğinde bulunduğunu gerekçeli olarak açıklamıştır . Toplanan deliller ve dosya kapsamına göre fen elamanının krokisinde C ve D harfleri ile gösterilen taşınmaz bolü inleri ti in koşullarına uygun olarak tasarruf edildiği belirlenmiştir. Mahkemece toplanan delillere ters düşecek bir gerekçe ile davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir. Mera parseline bitişik özel mülkiyet komşu yerlerinde koşulları mevcut olduğu takdirde kazanılabileceğinin gözönünde tutulması gerekir. Açıklanan gerekçeler karşısında hükmün redde ilişkin bölümlerinin bozulmasına karar verilmesi gerekir iken. Udi rece yanlışa düşülerek onanmış bulunduğundan, davacının karar düzeltme isteğinin kabulü ile Dairenin 15.02.1999 gün ve 9754-1195 esas ve karar sayılı davacının "temyiz itirazlarının yerinde bulunmaması nedeniyle reddine" ilişkin kararın kaldırılmasına, yerel mahkeme kararının redde ilişkin hüküm bölümlerinin BOZULMASINA ve 2.790.000. -lira peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine 28.06.1999 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972