Zeliha ile Hazine aralarındaki tapu iptali ve tescil davasının kabulüne dair, (Malatya 3. Asliye Hukuk Hakimliği)nden  verilen 29.11.1990 gün ve 513-323sayılı hükmün Yargıtay'caincelenmesi Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

 

Davacı, öncesi itibariyle hali ve bor niteliğinde bulunan taşınmazı para ve emek sarfetmek suretiyle tarım arazisi haline getirdiğini ve 60 yıldan bu yana zilyet ve tasarrufu altında bulunduğunu ileri sürerek bu yere ait Hazine üzerindeki tapu kaydının iptali ile adına tesciline karar verilmesini istemiştir. Hazine davanın reddine karar verilmesini savunmuş, mahkemece davanın kabulü yönüne gidilmesi üzerine hüküm Hazine tarafından temyiz edilmiştir.

Bozma ilamında da işaret edildiği üzere uyuşmazlık konusu 129 parselin bulunduğu yerde 1951 ve 1963 yıllarında 4753 sayılı Kanunun hükümleri uyarınca iki kez uygulama yapıldığı anlaşılmaktadır. 1951 yılında yapılan uygulama esnasında düzenlenen pafta dosya arasında bulunmakla beraber belirtmeliğinin bulunmadığı idarece bildirilmiştir. Paftaya göre uyuşmazlık konusu yerin kuzeyinde bulunan 128 parsel 1951 yılında 4753 sayılı Kanun hükümleri uyarınca davacı adına belirtilmiş ve daha sonra yapılan tapulama çalışmaları sırasında davacı adına tesbit ve tescil edilmiş, bu parselin etrafında yer alan uyuşmazlık konusu taşınmaz ve diğer taşınmazlar hiç kimsenin zilyetlik ve tasarrufu altında, bulunmayan hali arazi olarak paftada gösterilmiştir. Daha sonra 1963 yılında 4753 sayılı Kanunun hükümleri uyarınca ikinci defa yapılan uygulamada uyuşmazlık konusu yerin 1951 yılından sonra tarım arazisi haline getirildiği görüşünden hareketle Hazine adına belirtilmiş ve 30.12.1963 gün ve 223 numara ile Hazine adına tapuya kayıt edilmiştir. Yine aynı uygulamada da gerek 128 ve gerekse 129 parselleri, çevreleyen tüm taşınmazlar mera olarak belirtilmiş, 1979 yılında kadastroda da az önce tarih ve sayısı açıklanan Hazineye ait tapu kaydı 129 parsele revizyon görmüş, etrafındaki taşınmazlarda 140 parsel numarası ile mera olarak sınırlandırılmıştır. Esasen 1951 yılında yapılan belirtmede davacı adına belirtilen ve 16.2.1951 gün, 535 sıra numarası ile tescil edilen 128 parselin dayanak kaydında dört sınır da devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan tepe olarak gösterilmiştir. Tüm bu açıklamalardan şu sonuç çıkmaktadır; ilk uygulamanın yapıldığı 1951 yılında dava konusu edilen taşınmaz ile 128 parselin etrafında bulunan diğer taşınmazlar hiç kimsenin zilyetlik ve tasarrufu altında bulunmayan yerler olduğu anlaşılmaktadır. O tarihten 4753 sayılı Kanun hükümleri uyarınca ikinci belirtmenin yapıldığı 1963 tarihine kadar yasada öngörülen kazanmayı sağlayan 20 yıllık sürede geçmemiş bulunmaktadır. Taşınmazın 1951 yılında 4753 sayılı Kanun hükümleri uyarınca yapılan uygulama sırasında niteliğini gösteren dosya arasındaki resmi belge niteliğinde bulunan pafta karşısında davacının zilyetliğinin 1 930İu yıllarda başladığını açıklayan yerel bilirkişi ve tanıkların sözleri hukuken değer taşımaz. Tüm bu açıklamalar gözönünde tutularak davanın reddine karar verilmesi gerekirken, değişik gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiş olması yasaya aykırıdır. Hazinenin temyiz itirazları bu bakımlardan yerinde olduğundan kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), 28.12.1993 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972