 |
T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
E. 1991/12750
K. 1992/11543
T. 17.9.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
TAPU KAYIT İPTALİ VE TESCİL
KADASTRO TUTANAĞI
HAK DÜŞÜRÜCÜ SÜRE
ÖZET Kadastroya takaddüm eden sebeplere dayanılması halinde, kadastro tutanağının kesinleşmesinden itibaren, 10 yı1 içerisinde bu tür davaların açılması gerekir. Olayımızda taşınmazın haricen devir tarihi tesbitten sonra olduğuna göre hak düşürücü süre bakımından 3402 sayılı Kanunun 12. maddesinin uygulanması mümkün olmaz.
(3402 s. Kadastro K. m. 12)
Enver ve müşterekleri ile İlknur ve müşterekleri aralarındaki tescil davasının reddine dair, (Eyüp 2. Asliye Hukuk Hakimliği)nden verilen 8.5.1991 gün ve 55/290 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacılar tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Davacılar, İzzet adına tespit ve tescil edilmiş olan 1/2 payı mirasçılarından 1967 yılında haricen devraldıklarından bahisle dava konusu taşınmazdaki İzzet payının iptali ile kendileri adlarına tesciline karar verilmesini istemişlerdir. Tapu kaydında 1/2 malik olarak gözüken İzzet 1966 yılında ölmüş olup Vehbi'ye, Recep ve Ayet adında mirasçılarını terk etmiştir. Dava, İzzete ait payın iptali istemine ilişkin bulunduğuna göre, davanın İzzetin mirasçılarına yöneltilmesi gerekir. Vehbiye'nin ölüp ölmediği bilinememektedir. Recep 1969 yılında ölmüş ise de Ayetin hangi tarihte öldüğü keza anlaşılamamaktadır. Bunlar kaydın iptali istenilen malik İzzetin mirasçıları olduğuna göre, öncelikle Vehbiye ile Ayete ait mirasçılık belgelerinin istenmesi ve İzzetin Vehbiye ile Ayet bakımından mirasçılarının belirlenmesi, davanın bunlara da yöneltilmesi gerekmektedir. Öncelikle taraf teşkili yönünden mahkemece yapılan inceleme noksandır. İşin esasına gelince: Davacılar az önce açıklandığı gibi İzzetin payını 1967 yılında devraldıklarını ileri sürmüşlerdir. Oysa bu taşınmaz 1966 yılında İzzet ve Ayet adına tespit edilmiş ve tespit 1969 yılında kesinleşmiştir. 766 sayılı Tapulama Kanununun 31/2. maddesi ile 3402 göre bir karar verilmesi gerekir. Temyiz itirazları, açıklanan nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve 8000 lira peşin harcın istek halinde temyiz edenlere iadesine 17,09,1992 tarihinde oybirliği ile karar verildi.