 |
T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
E. 1990/19239
K. 1991/15574
T. 11.11.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- MÜŞTEREK MÜLKİYETTE DAVA HAKKI
ÖZET : Müşterek mülkiyette, müşterek maliklerden her birinin dava ve talepte bulunması gerekir. Aksi taktirde bir paydaşın talebi ile diğer paydaş adına tescile hüküm verilemez.
(743 s. MK. m. 639)
Sırrıye ile Hazine, Ahlatlı Köyü Muhtarlığı, Fadime ve Hüsnü aralarındaki tescil davasının kabulüne dair, (Bergama Asliye Hukuk Hakimliği)nden verilen 10.7.1990 gün ve 479/343 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
Dosya münderecatına ve toplanan delillere göre Hazinenin diğer taşınmazlarla ilgili temyiz itirazları yerinde bulunmamaktadır. Hükmün 3. ve 4. sırasında yazılı taşınmazlar dışındaki taşınmazlara ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün bu bölümlerinin ONANMASINA, hükmün 3. ve 4. sıralarındaki taşınmazlarla ilgili temyiz itirazlarına gelince: Bu taşınmazların taksim neticesinde davacı ile davalılardan Hüsnü'ye isabet ettiği ve 2/6 payının davacıya, 4/6 payının da davalılardan Hüsnü'ye ait olduğu belirlenerek 2/6 hissesinin davacı adına, 4/6 hissesinin de davalılardan Hüsnü adına tesciline karar verilmiştir. Taşınmazlar taksim suretiyle 2/6 pay davacıya 4/6 pay da davalılardan Hüsnü'ye ait olduğuna göre müşterek mülkiyet şeklinde tasarruf edilmektedir. Müşterek mülkiyette müşterek maliklerden her birinin dava ve talepte bulunması gerekir. Aksi takdirde bir paydaşın talebi ile diğer paydaş adına tescile hüküm verilemez. Davalı Hüsnü'nün kendi payının tescili yönünden talebi bulunmamaktadır. Buna göre hüküm fıkrasının 3. Sırasında (H) ve (K) harfleriyle 4. sırasında da krokide (L) harfiyle gösterilen yerlerin 2/6 payının davacı adına tesciline karar verilmekle yetinilmesi ve mütebaki kısım hakkında bir karar verilmemesi gerekirken yazılı şekilde hüküm verilmiş olması isabetsiz ve Hazinenin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan kabulü ile hükmün bu bölümlerinin BOZULMASINA ve 2588 sayılı Kanunla eklenen 492 sayılı Harçlar Kanununun 13/J maddesi uyarınca Hazineden harç alınmasına mahal olmadığına, 11.11.1991 tarihinde oybirliği ile karar verildi.