 |
T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
E: 1989/17833
K: 1990/691
T: 23.01.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Mehmet ve davacı-davalı Mehmet Mete İle Nedime aralırdaki men'i müdahale davasının kabulüne dair, (Beykoz Asliye Hukuk Hakimliği)nden verilen 13.9.1989 gün ve 574/981 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay'ca incelenmesi Mehmet Mete vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmakla; dosya incelendi, gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı Mehmet Mete, 324 ada 1 ve 8 parsel olarak Hazine adına tapuda kayıtlı bulunan taşınmazın bir bölümünü şagil durumunda bulunan Nedime'den satın aldığını, bu sebeple kendisi adına yeminli bürolarca tahsis belgesi düzenlendiğini, ancak, Nedime tarafından kendisine satılmış olan ve krokide (A) harfi şeklinde belirtilen yere Nedime'nin elattığını ileri sürerek elatmanın önlenmesine karar verilmesini istemiştir. Davalı Nedime yargılama sırasında tahsis belgesi ile kendisine verilen yeri diğer davacı Mehmet'e satmış ve böylece Mehmet'de karşılık dava açarak bu yere vaki Mehmet Mete'nin müdahalesinin men'ine karar verilmesini istemiştir. Mahkemece nizalı yerin Nedimeye ait tahsis belgesinin kapsamında kaldığı, tahsis belgelerinin zilyedlik durumunu gösteren belgeler olduğu kabul edilerek davacı Mehmet Mete'nin davasının reddine, Mehmet'in talebinin kabulüne karar verilmiştir. Davacı Mehmet Mete nizalı kısım hakkında davalı Nedime'nin elatmasının önlenmesini istemiş ancak bu davalı müddeabihi Mehmet'e devretmiş ve nizalı kısımla ilgisi kesilmiş olduğundan bu durumda davacının men'i müdahale istemi bakımından HUMK.nun 186. maddesi uyarınca davanın müddeabihi devralan Mehmet'e yöneltilmesi gerekir. Aksi taktirde ayın davası dinlenmez. Daha açık deyimle bu durumda davacı Mehmet Mete'ye davasını Nedime aleyhine tazminata yahut Mehmet aleyhine men'i müdahale davasına çevirme hususunda önel verilmesi gerekir. Dava tazminata çevrildiği takdirde yalnız Mehmet'in men'i müdahale davası hakkında bir hüküm kurulabilecektir. Davacı seçimlik hakkını ayın davası doğrultusunda kullandığı takdirde mahkemece yapılacak işi şu şekilde özetlemek mümkündür. Mahkeme kararında da belirtildiği gibi, tahsis belgeleri tapu kaydı niteliğinde değildir. Vergi kaydı ve diğer belgeler gibi zilyedlik ile bütünlendiği takdirde bir hüküm ifade eder. O itibarla uyuşmazlığın tahsis belgelerine göre çözümü mümkün değildir. Taşınmazın aslı tapuda Hazine adına kayıtlı olduğuna göre, işin zilyedlik kurallarına göre çözümlenmesi gerekir. Davalı Nedime'nin bir kısım yeri davacıya sattığı, davacının gösterdiği tanıklar tarafından ifade edilmiştir. Davacının gösterdiği tanıklar (A) ile işaretli yerin Nedime'nin kocası Hüseyin tarafından davacı Mehmet Mete'ye satıldığını bildirmişlerdir. Ancak davacı Mehmet'in gösterdiği tanıklar nizalı yerin Nedime'nin elinde kaldığını ve Mehmet Mete'ye satılmadığını ve zilyedinin de Nedime olduğunu bildirmişlerdir. Nedime ile Mehmet Mete arasında düzenlenen senette satılan yerin teslim edildiği bildirilmiştir. Ancak tahsis belgesininde bu yer 241 metrekare olup halen krokide (B) ile işaretli kısma ait bulunmaktadır. Az öncede açıklandığı gibi bu durumda Nedime tarafından hangi kısmın davacıya satıldığının ve bu yerin teslim edilip edilmediğinin, daha açık deyimle davacı Mehmet Mete'nin ne suretle olursa olsun (A) ile gösterilen kısmı veya bunun bir bölümü zilyedlik yoluyla kullanıp kullanmadığının davacı tanıklarından sorulması gerekmektedir. Bu yön davacı tanıklarından sorulmamış, müphem bırakılmıştır. Her iki tarafın tanık ifadeleri arasında satış ve teslim bakımından ayrılık vukua geldiği taktirde bunun HUMK.nun 265. maddesi gözönünde tutularak giderilmesi gerekir. Bu tanıkları taşınmaz başında dinleme ve bundan sonra uyuşmazlık hakkında bir karar verilmesi gerekirken eksik incelem ile yazılı biçimde hüküm verilmesi isabetsiz ve temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA ve Yargıtay duruşması için takdir edilen 24.800 lira avukatlık ücretinin davalılardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacı Mehmet Mete'ye verilmesine ve 3.500 lira peşin harcın istek halinde temyiz eden iadesine, 23.1.1990 tarihinde oybirliği ile karar verildi. ;