DAVA : Çubuklu Çubuktaş İnşaat Turizm Ticaret Sanayi A.Ş. Vekili ile Modaköy Şehircilik İşletmeleri, Orman İdaresi, dahili davalılar Faik ve müşterekleri vekili aralarındaki hudut tesbiti davasının kabulüne dair Beykoz Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 2.6.1988 gün ve 965-318 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili ve Yaşar K. vekili ile Faik Y. ve müşterekleri vekili taraflarından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış olmakla, gereği düşünüldü:

 

KARAR : Davacı Çubuklu Çubuktaş İnşaat Turizm Ticaret ve Sanayi A.Ş. tarafından verilen 7.10.1982 tarihli dava dilekçesi ile, davacı Şirket adına 185 ada, 1; 186 ada 2 ve 238 ada 2 parselde tapusu kayıtlı Dedeoğlu Orman Çiftliği namı ile maruf özel ormanın, komşu olan davalı Modaköy Şehircilik İşletmeleri A.Ş.'ne ait ormanla ortak sınırlarının tesbiti talep edilmiş ve idare ile ileride zuhuru mümkün uyuşmazlıkların şimdiden çözümünün amaçlandığı açıklanmıştır.

Yargılamanın devamı sırasında davalı tarafa ait taşınmaz önce 6 parsel olarak Faik Y., Hasan E. ve arkadaşlarına devir ve temlik edilmiş, davacı taraf H.U.M.K.nun 186. maddesi hükmüne göre davayı temellük edenlere yöneltmiş, ardından bunlar da taşınmazı Yaşar K.'e devir ve temlik etmiş olduklarından davacı taraf davasını aynı hukuki sebeple Yaşar K.'e teşmil etmiştir. Yapılan inceleme ve tarafların iddia ve savunmalarına göre dava tespit davası niteliğini taşımaktadır. Davanın başından sonuna kadar sadece sınırın tesbiti talebiyle yetinilmiş, men'i müdahale, men'i muaraza veya sınır tesbitine göre tecavüz eden kısma ait tapu kaydının iptali ve bu kısmın tescili için bir talepte bulunulmamıştır. Temyiz dilekçelerinden de anlaşıldığına göre, tesbit edilen sınıra göre davalı tarafın davacı şirkete ait tapulu özel ormana elattıkları iddia edilmektedir. Oysa, bir edimin yerine getirilmesi açıkça istenmiştir. Bir bakıma dava dilekçesi H.U.M.K.nun 368. maddesine göre delil tesbiti talebini içerir gibi görünmekte ise de, aslında bu davadan amaç, ortaya çıkan uyuşmazlığın çözümünde kendisinden yararlanılmak özere şimdiden tesbiti gereken bir durum olmaktadır. Bu durumda uyuşmazlığın sadece eda davasının öncüsü olan bir tesbit davası şeklinde nitelendirilmesi mümkün olabilmektedir. Oysa, eda davasının açılmasının mümkün olduğu hallerde tesbit davası açılamaz. Aksi görüşün kabulü dava ekonomisine aykırı sonuç doğurur. Yargıtay uygulamaları da bu görüş doğrultusundadır. Nitekim davacı şirket vekillerinin temyiz dilekçelerinde aynı eksikliğe değinilerek tesbit edilen sınıra göre iptal ve tescile karar verilmesi gerekeceğinden söz edilmiş ve hükmün bu şekilde düzeltilerek ONANMASI yönüne gidilmesi istenmiştir. Oysa iptal ve tescil hakkında, başka deyimle edaya ilişkin bu uyuşmazlık hakkında bir dava ve talep bulunmamaktadır. Davada talep olmayan bir hususta hükmün bir dava varmış gibi düzeltilmesi yönüne gidilmesi de mümkün görülememiştir. Bu sebepledir ki, davacı şirket vekillerinin temyiz itirazları yerinde bulunmamaktadır. Davacı şirket vekillerinin hükmün düzeltilerek onanmasına ilişkin taleplerinin ve temyiz itirazlarının reddine ve hükmün davalı tarafın temyiz taleplerinin kabulü ile az önce açıkalanan gerekçelerle BOZULMASINA 8.11.1988 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972