 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
Esas no: 2000/22929
Karar no: 2000/18741
Tarih: 15.11.2000
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- 6136 SAYILI YASAYA AYKIRI EYLEM
Karar Özeti: Mahkumiyet kararı sanık temyizi üzerine usulden bozularak mahkemesine iade edildiği ve mahkemece bozmaya uyulduğu belirtildiği halde, delillerde herhangi bir değişiklik bulunmadığı gözardı edilerek beraat kararı verilemez.
(6136 s. ASK. m. 13/1)
(765 s. TCK. m. 72, 59)
(647 s. CİK. m. 4, 6)
6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanık Halil'in yapılan yargılanması sonucunda delil yetersizliğinden beraatine dair (Şanlıurfa ikinci Asliye Ceza Mahkemesi)nin 30.6.2000 gün ve 2000/736 esas, 2000/512 sayılı kararı ve dosyası incelendi.
Tüm dosya kapsamına göre, sanık hakkında daha önce verilen 26.2.1999 gün ve esas 1998/1187, Karar 1999/112 sayılı mahkumiyet kararının, sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 30.3.2000 gün 3048-5273 sayılı ilamı ile usulden bozularak mahkemesine iade edildiği ve mahkemece bozmaya uyulduğunun belirtildiği halde, delillerde herhangi bir değişiklik bulunmadığı gözardı edilerek bu defa beraat kararı verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle CMUK.nun 343. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 16.10.2000 gün ve 28161 sayılı yazılı emirle bozma istemine atfen Yargıtay C. Başsavcılığından 23.10.2000 gün ve YE/148419 sayılı Tebliğnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.2.1999 gün ve 1187-112 sayılı kararı ile sanığın 6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK.nun 59, 647 sayılı Yasanın 4-6 ve TCK.nun 72. maddeleri uyarınca 4.266.666 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, cezanın ertelenmesine, emanette bulunan tabanca ve mermilerin zoralımına karar verildiği, sanığın temyizi üzerine dairemizin 30.3.2000 gün ve 3048-5273 sayılı ilamı ile bu hükmün "suç tarihindeki yasal düzenlemeler gözardı edilerek temel ağır para cezasının noksan tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır" eleştirisi ile "1- Temel ağır para cezası 3000 lira olarak tayin edilip 3506 sayılı Yasa uyarınca suç tarihine göre arttırılmadığı halde TCK.nun 59. maddesinin uygulanması sırasında sanığa fazla temel ağır para cezası tayini, 2- Suça konu silahın zoralımına karar verilirken yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMUK.nun 268/4. madde ve fıkrası hükmünün ihlal edilmesi" nedenleriyle bozulduğu, bu bozma üzerine yerel mahkemece ilk oturumda bozmaya uyulduğu ve her hangi bir yeni delil elde edilmediği halde, bu defa sanığın "... cezalandırılmasına yeter kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından ve suçun manevi unsuru oluşmadığından beraatine... bulundurma ruhsatlı tabanca ve eklerinin... sanığa iadesine" karar verildiği ve hükmün temyiz edilmeyerek kesinleştiği anlaşılmıştır.
Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulunun dairemizce de benimsenen ve uyum gösteren kararlarına göre mahkemenin bozma kararına uyması ile bozma kararı doğrultusunda işlem yapıp karar verme ödevi doğar.
İlk hüküm dairemizce uygulamadaki yanlışlık ve eksiklik nedeniyle bozulmuştur. Bozmanın niteliğine göre yerel mahkemenin mevcut kanıtları değerlendirerek suçun subutu ve niteliği yönünden vardığı sonuç dairemiz tarafından da uygun bulunmuştur. Bozmadan sonra yeni herhangi bir kanıt da elde edilmiş değildir.
Tüm bu açıklamalar ışığında; burada beraat hükmüne ilişkin olarak yerel mahkemece takdirde hataya düşüldüğünden sözetmek mümkün değildir. Açıkça kanuna muhalefet hali söz konusudur. Bu itibarla; sanığın bulundurma ruhsatlı tabancasını taşımak suçundan mahkumiyeti yerine yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı yazılı emre dayanan tebliğname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün aleyhe tesir etmemek üzere (BOZULMASINA), dosyanın Yargıtay C. Başsavcılığına gönderilmesine, 15.11.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.