Karar Özeti: Aracına yol verilmemesi üzerine çıkan tartışmada şehir içerisinde korku, kaygı ve panik yaratacak biçimde ateş etmekten ibaret eylemin TCK.nun 264/7. madde ve fıkrasında düzenlenen suçu da oluşturduğu halde TCK.nun 466. maddesinin 2. cümlesi uyarınca ceza tayini ile yetinilmesi doğru değildir.

Halk arasında korku, endişe ve panik yaratmak amacıyla suç işlemek üzere silahlı teşekkül kurup yönetmek, el bombası bulundurmak, korku ve panik yaratacak şekilde araca silahla ateş etmek, silah boşaltmak, vahim nitelikte silah bulundurmaktan sanık Bülent ve silahlı teşekküle üye olmaktan sanık Orhan'ın yapılan yargılanmaları sonunda; hükümlülüklerine ve zoralıma, sanık Bülent'in TCK.nun 31. maddesine göre takdiren 3 yıl süre ile kamu hizmetlerinden yasaklanmasına dair (Ankara İki Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesi)nden verilen 27.3.2000 gün ve 153 esas, 35 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık Bülent vekilleri ile sanık Orhan tarafından istenilmiş olup, CMUK.nun 318. maddesi gereğince sanık Bülent vekili tarafından duruşmalı inceleme isteğinde bulunan dava evrakı C. Başsavcılığının 27.9.2000 günlü onama istekli tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş ve 29.11.2000 duruşma günü tayin edilerek sanık ve vekillerine tebligat çıkarılmıştır. Yapılan tebligata rağmen duruşmada vekille temsil edilmeyen tutuklu sanık hakkındaki incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verilip gereği düşünüldü.

İddianamedeki anlatımlara göre sanık Bülent hakkında Murat'ı müdahil Mürüvvet'e ait işyerini 27.7.1999 günü kurşunlamaya azmettirmek, sanık Orhan hakkında ise 7.8.1999 günü bir derginin irtibat bürosunu kurşunlamak eylemlerinden açılan kamu davaları ile ilgili olarak zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde her zaman bir karar verilebileceği kabul edilmiş, sanık Bülent'in 9.7.1999 günü aracına yol verilmemesi üzerine çıkan tartışmada şehir içerisinde korku kaygı ve panik yaratacak biçimde ateş etmekten ibaret eylemi TCK.nun 264/7. madde ve fıkrasında düzenlenen sucuda oluşturduğu halde, yazılı biçimde TCK.nun 466 maddesinin 2. cümlesi uyarınca ceza tayini ile yetinilmesi ve sanık Orhan'ın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu halde, tayin olunan cezasının TCK.nun 81/1. madde ve fıkrası uyarınca artırılmamış olması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanık Bülent vekilleri ile sanık Orhan'ın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi (ONANMASINA), 4.12.2000 gününde oybirliğiyle karar verildi.

 

 

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972