 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
Esas No: 1998/2022
Karar No: 1998/2624
Tarih: 02.03.1998
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 6136 Sayılı Kanuna aykırılıktan sanıklar A.E. A.E. A.E. D.D.'un yapılan yargılanmaları sonunda; Hükümlülüklerine, zoralıma ve sanık D.'in erteli cezasının aynen infazına dair (ANKARA) 1. Nolu Devlet Güvenlik Mahkemesinden verilen 2.12.1997 gün ve 173 esas, 202 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar ile sanıklar D. ve A. vekilleri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile 24.2.1998 günü daireye gönderilmekle incelenip gereği düşünüldü:
KARAR : Kabule göre sanıklar hakkında uygulanan yasa maddelerinde öngörülen temel ağır para cezalarının 3506 Sayılı yasa ile TCK.nun eklenen 1. madde uyarınca 6 kat artırılması yerine, 3 kat artırılmak suretiyle eksik tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, Ancak;
1- CMUK.nun 72. maddesi uyarınca suç konusu ele geçirilen tabancaların atışa elverişli olup-olmadığı, nitelikleri ve 6136 Sayılı Yasa kapsamında bulunup-bulunmadıkları konusunda yeminli bilirkişi marifetiyle inceleme yapılması gerektiği gözetilmeden, hazırlık soruşturmasında görüş belirten teknik büro polis memurunun düzenlediği ve kendilerine okunan sanıkların aleyhlerine olanları kabul etmediklerini beyan ettikleri onaysız rapor örneklerine dayalı olarak eksik soruşturma ile yazılı biçimde sanıkların mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2- Oluşa, savunmalara ve dosyadaki kanıtlara göre; Sanık A. E.'ın alıcı M.V.'ın silah alımına aracılık etmekten ve sanık D.D.'un da alıcı Ö.Ç. isimli şahsın silah alımına aracılık etmekten ibaret eylemlerinin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.11.1994 tarih ve 1994/8-223-319 esas sayılı kararına göre TCK.nun 65/3. madde ve fıkrasının delaletiyle 6136 Sayılı Yasanın 13/1. madde ve fıkrası kapsamında değerlendirilmesinin gerektiği gözetilmeden, kanıtların değerlendirilmesinde ve suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek haklarında aynı yasanın 12/1. madde ve fıkrası ile mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş sanıklar ile sanıklar D. ve A. vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi (BOZULMASINA), bozma nedenine göre sanıklar A.E. ve D.D.'un tutuklu kaldığı süreler gözönüne alınarak atılı suçtan tahliyelerine, başka suçtan hükümlü veya tutuklu bulunmadıkları takdirde derhal telle salıverilmelerinin sağlanması için Yargıtay C. Başsavcılığına müzekkere yazılmasına, 2.3.1998 gününde oybirliği ile karar verildi.