 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
Esas No : 1997/14233
Karar No : 1997/15314
Tarih : 10.11.1997
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 6136 Sayılı Kanuna aykırılıktan sanıklar A.S. H.R.E.'un yapılan yargılanmaları sonunda; Hükümlülüklerine ve zoralıma dair (SAMSUN) 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 6.11.1996 gün ve 507 esas, 745 karar sayılı ükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile 27.10.1997 günü daireye gönderilmekle incelenip gereği düşünüldü:
KARAR : Sanık A.S. hakkında kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Şartları oluştuğu halde önceki tecilli mahkumiyetinin TCK.nun 95/2. madde ve fıkrası uyarınca aynen infazına yer olmadığına karar verilmesi kazanılmış hak oluşturmayıp infazda re'sen dikkate alınabileceğinden bozma nedeni sayılmadı.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle bu sanık hakkında verilen hükmün istem gibi (ONANMASINA),
Sanık H.R.E. hakkında yapılan incelemede ise;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak;
Tekerrüre esas alınan Samsun 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.11.1991 tarihli 91/497 esas, 91/902 sayılı mahkumiyet kararında sanık hakkındaki yargılamanın 2253 Sayılı Yasa uyarınca yapılarak sanığa aynı yasanın 12. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle aynı yasanın aynı maddesinin 3. fıkrası uyarınca tekerrüre esas olamıyacağı gözetilmeksizin, TCK.nun 81/1-3 madde ve fıkraları ile uygulama yapılarak sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı (BOZULMASINA), 10.11.1997 gününde oybirliği ile karar verildi.