 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E. 1994/5103
K. 1994/5753
T. 13.5.1994
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
PARA CEZASINA ÇEVİRME
ERTELEME
KARAR ÖZETİ Doğrudan doğruya cezanın sanığın kişiliğine uydurulmasını sağlayan yargısal kişiselleştirme kurumu olan hürriyeti bağlayıcı cezanın para cezasına çevrilmesi ve erteleme konusunda; sanığın olay sırasında, öncesi ve sonrasındaki tutum ve davranışlarıyla, suç işleme hususundaki eğilimi değerlendirilerek objektif ve subjektif bulgular belirlenmek suretiyle gerekçe gösterilmesi gerekirken, yasa maddesindeki deyimler tekrar edilerek ve erteleme konusunda, yasada sonradan yapılan değişiklikle metinden çıkarılan "ahlaki temayüllere" de dayanılarak, sanıklar hakkında 647 sayılı Kanunun 4 ve 6. maddelerinin uygulanmasına yer bulunmadığına karar verilmesi doğru değildir.
(647 s. CİK. m. 4, 6)
6136 sayılı Kanuna aykırılıktan sanıklar Ihsan, Ali, Ayhan'ın yapılan yargılanmaları sonunda; 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK.nun 59. Maddeleri uyarınca 10'ar ay hapis, 1 33.333'er lira ağır para cezasıyla hükümlülüklerine ve zoralıma dair (Kırıkkale 1. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen26.10.1993 gün ve 411 esas, 376 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava ev-rakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile 28.4.1994 günü Daireye gönderimekle incelenip, gereği düşünüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine,.tetkik olunan dosya münderecatına göre sanıklar vekilinin yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine. Ancak:
7.6.1 976 gün ve 4/3 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulu Kararı ile süreklilik gösteren Yargıtay kararlarında açıklandığı üzere; doğrudan doğruya cezanın sanığın kişiliğine uydurulmasını sağlayan yargısal kişiselleştirme kurumu olan para cezasına çevirme ve erteleme konusunda gösterilen gerekçenin soruşturma aşamasında izlenen, sanığın kişiliği ile ilgili bilgi ve belgelerin yerinde takdir edildiğini gösterir biçimde geçerli, yeterli ve yasal olması gerektiği, yasadaki sözcüklerin tekrarı ile yetinilerek bu konudaki isteklerin reddine karar verilmesinin yasakoyucunun amacına uygun düşmeyeceği gibi, cezanın kişiselleştirme ilkesine de aykırı bulunduğu, sanıkların olay sırasında, öncesi ve sonrasında tutum ve davranışlarıyla suç işleme hususundaki eğilimi değerlendirilerek objektif ve subjektif bulgular belirlenmek suretiyle gerekçe gösterilmesi gerekirken, yasa maddelerindeki deyimler tekrar edilerek ve erteleme konusunda yasada sonradan yapılan değişiklikle metinden çıkarılan "Ahlaki temayüllere"de dayanılarak sanıklar hakkında 647 sayılı Yasanın 4 ve 6. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı(BOZULMASINA), 13.5.1994 gününde oybirliği ile karar verildi.