 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E. 1992/9544
K. 1992/10338
T. 4.9.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
6136 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ
(3831 sayılı Kanun İle eklenen geçici 8. maddenin uygulama alanı)
ÖZET 6136 sayılı Kanuna 3831 sayılı Kanun ile eklenen geçici 8. madde hükmü, kanundaki şartları oluştuğu takdirde kesinleşmiş bulunan mahkumiyet kararlarına da uygulanır.
(6136 s. ASK. geçici ek m. 8)
6136 sayılı Kanuna aykırı hareket etmekten sanık İsa'nın, anılan Kanunun 13/2., TCK.nun 59/1. maddeleri uyarınca 4 yıl, 2 ay hapis ve 376.000 lira ağır para cezası ile cezalandırılmasına, TCK.nun 36. maddesi gereğince suç eşyası tüfek ve mermilerin zoralımına dair, Van Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen 4.10.1991 gün ve 1991/717-677 sayılı kararın, Yüksek Yargıtay 8. Dairesi'nin 11.11.1991 gün ve 1991/10533-10746 sayılı ilamı ile hükmolunan para cezasının 375.000 lira ağır para cezasına indirilmesi suretiyle düzeltilerek onanmasını müteakip, Van Cumhuriyet Savcılığı'nın adı geçen hükümlünün 3831 sayılı Yasadan yararlandırılmasına dair talebi üzerine, mezkur yasanın tahkikatı sürmekte olan suçlarla ilgili olduğu, infazı yapılmakta olan suçlarla ilgili hüküm taşımadığı ve kanunun tatbiki yönünde kanunda yazılı yönetmeliğin de çıkmadığı nedenleriyle karar verilmesine yer olmadığına ilişkin, Van Asliye Ceza Mahkemesi'nce verilen 17.7.1992 gün ve 1992/67 Müt. sayılı karara karşı vaki itirazın reddine dair merci Van Ağır Ceza Mahkemesi'nce ittihaz olunan 27.7.1992 gün ve 1992/54 Müt. sayılı kararı havi dosya tetkik olundu.
Tüm dosya münderecatı ile sanığın savunmasına ve 2.9.1991 günlü ev arama ve yakalama tutanaklarının içeriğine nazaran, sanığın hiç bir zorluk çıkarmadan zabıta tarafından evinin aranmasını kabul ettiği, suç konusu silah ve mermileri kaçırmaya ve gizlemeye çalışmadan bulunmasını temin ettiğinin anlaşılması ile TCK.nun 2/2. maddesi muvacehesinde, sanığın (hükümlünün) 6136 sayılı Kanuna 3831 sayılı Kanunla eklenen geçici 8. maddeden yararlandırılması gerekeceği gözetilmeden itirazın kabulü yerine, yazılı olduğu şekilde gerekçe ile reddine karar ittihaz edilmiş bulunulmasında isabet görülmediğinden dolayı CMUK.nun 343. maddesi gereğince mezkur kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 14.9.1992 gün ve 32579 sayılı yazılı emrine atfen C. Başsavcılığı'nca düzenlenen tebliğ name ile dava evrakı incelendi:
3831 sayılı Yasa ile 6136 sayılı Yasaya eklenen geçici 8. madde hükmünün ateşli silahlar ile mermileri ve sayılan diğer maddeleri belirtilen süre içinde teslim şartını öngörmüş olmasına, bundan önce çıkan benzer yasalardan farklı olarak yararlanmayı sınırlandırıcı istisnai hiç bir hükme yer vermemiş bulunmasına, yasada (..takibat yapılmaz..) (..tahkikatlar düşer) denilmekle isede, bu kanunun kesinleşmiş mahkumiyet kararlarını da içine aldığının kuşkusuz olmasına, gerek TCK.nun 2. maddesi hükmü, gerekse önceki benzer Yasaların (2305, 2583 ve 3250 sayılı Kanun) uygulanması sırasında Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nda oluşan görüşlerin ışığında bu kanunun şartları oluştuğu takdirde kesinleşmiş bulunan mahkumiyet kararlarını da kapsadığına ve CMUK nun 402. ve 405. maddeleri hükümleri içinde değerlendirilmesi gerekmesine, bu yolda yapılacak bir uygulamanın usul ve kanuna ve hakkaniyet kurallarına uygun bulunmasına, silahın elde edilmesine göre Yargıtay C. Başsavcılığı'nın yazılı emre atfen düzenlediği tebliğ namede dermeyan olunan sebepler bu itibarla da varit görüldüğünden Van Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 27.7.1992 gün ve 1992/54 Müt. sayılı hükmün CMUK. nun 343. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), ORTADAN KALDIRILMASINA, müteakip işlemlerin yerinde yapılmasına, sanığın Van Kapalı Cezaevi'nde cezasını çekmekte olduğu dosyadan anlaşılmakla, cezasının çektirilmemesine ve infazın durdurulmasına, başka suçtan hükümlü veya tutuklu değilse derhal salıverilmesinin temini zımnında C. Başsavcılığı'na tezkere yazılmasına, 4.9.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.