 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E. 1992/8343
K. 1992/9954
T. 17.9.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
- KORKU YARATMAK MAKSADIYLA
PATLAYICI MADDE ATMAK
(Eylemin niteliği)
ÖZET Sanıklardan Namık ve Hurşit'in birlikte, müşteki ve müdahilin evlerine molotof kokteyli atmaları eylemi, TCK.nun 264/5 ve 191/son maddelerine uyar nitelikte olup, yardım eden diğer sanıklara da TCK.nun 65/3. maddesi dikkate alınarak aynı maddeler uygulanmalıdır.
On sekiz yaşından küçük sanıkların hükmolunan kısa süreli hürriyeti bağlayıcı hapis cezaları 647 sayılı Yasanın 4. maddesinde yazılı ceza veya tedbirlerden birine çevrilmelidir.
(765 s. TCK. m. 264/5, 191/son)
Korku yaratmak maksadıyla patlayıcı madde atmaktan sanıklar Mustafa, Namık, Hurşit, Erol'un yapılan yargılanmaları sonunda; TCK.nun 188/3, 65/ 3, 55/3, 59, 80, 71. maddeleri gereğince sanık Mustafa'nın 11 ay 20 gün hapis, sanık Erol'un 21 ay 20 gün hapis, sanıklar Hurşit ve Namık'ın 2'şer sene 1 8'er ay 10'ar gün hapis cezasıyla hükümlülüklerine dair (Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 19.11.1991 gün ve 1107 esas, 792 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğ name ile 7.7.1992 günü Daireye gönderilmekle incelenip, gereği düşünüldü:
1- Oluşa, savunmalara ve dosyadaki kanıtlara göre;
Sanık Namık'ın yapmış olduğu molotof kokteyli olarak nitelenen patlayıcı sanık Hurşit'le birlikte müdahil ve müştekinin evlerine atmış olmaktan ibaret eylemlerinin TCK.nun 264/5 ve 191/son maddelerine uyar nitelikte olduğu, onlara yardım eden sanıklar Erol ve Mustafa'nın da aynı Yasanın 65/3. maddesi göz önüne alınarak yukarıda sözü edilen maddelerle cezalandırılması gerektiği gözetilmeden olayda uygulama yeri bulunmayan TCK.nun 188/3. madde ve fıkrası uyarınca yazılı biçimde mahkumiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre de;
Sanık Erol hakkında Halil, Seydi'nin evlerine, sanık Mustafa'nın da Halil'in evine patlayıcı madde atılması nedeniyle hükmolunan kısa süreli hürriyeti bağlayıcı hapis cezalarının yaşları nedeniyle 647 sayılı Yasanın 4. maddesinde yazılı ceza veya tedbirlerden birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan kazanılmış haklar saklı kalmak kaydıyla hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 17.9.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.
