 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E. 1992/12660
K. 1992/13638
T. 20.11.1992
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
6136 SAYILI KANUNA AYKIRI DAVRANIŞ
GÖREVLİ MAHKEME
ÖZET Hükümlünün, İdil Kapalı Cezaevi'nde cezasının infaz edildiği sırada yürürlüğe giren 3831 sayılı Yasadan yararlandırılmasını talep etmek için başvuracağı görevli mahkeme, hükmü veren Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesi'dir.
(6136 s. ASK. m. 13/1, ek geçici m. 8)
(1412 s. CMUK. m. 402)
(765 s. TCK. m. 2/2)
Adam öldürmeye tam teşebbüs, 6136 sayılı Kanuna aykırı hareket etmekten sanık Mehmet'in, anılan Kanunun 13/1, TCK.nun 59/2. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 16.666 lira ağır para cezası ile tecziyesine ve TCK. nun 36. maddesi gereğince suç eşyasının zoralımına dair, Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nden verilen 15.2.1990 gün ve E. 1989/88, K. 1990/ 14 sayılı kararın kesinleşmesini müteakip, Cumhuriyet Savcısının, hükümlünün 11.7.1992 tarihinde yürürlüğe giren 3831 sayılı Kanundan yararlandırılması hususunda CMUK.nun 402. maddesi gereğince karar verilmesine ilişkin talebi üzerine, 3831 sayılı Kanunun hükümlü hakkında uygulanmasına yer olmadığına, bu konudaki talebin reddine dair, İdil Asliye Ceza Mahkemesince verilen ve acele itiraz olunmaksızın kesinleşen 31.8.1992 gün ve 1992/20-20 müt. sayılı kararı havi dosya incelendi.
Tüm dosya münderecatına göre;
Sanığın, silahın elde edilmesini engelleyici herhangi bir harekette bulunmayıp kendisine ait olduğunu ikrar ettiği ve bu suretle silahı teslimden kaçınacağı varsayımına dayanacak bir yoruma da gidilemeyeceği cihetle, TCK. nun 2/2. maddesi hükmü muvacehesinde; adı geçen hükümlünün, 6136 sayılı Kanuna 3831 sayılı Kanunla eklenen geçici 8. madde hükmünden yararlandırılması gerekeceği gözetilmeden yazılı olduğu şekilde reddine karar verilmiş olmasında isabet görülmediğinden dolayı CMUK.nun 343. maddesi gereğince mezkür kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı'nın 11.11.1992 gün ve 43922 sayılı yazılı emrine atfen C. Başsavcılığı'nca düzenlenen tebliğname ile dava evrakı incelendi:
Hükümlü Mehmet hakkındaki mahkumiyet kararı Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nce verilmiştir. Hükümlünün cezası İdil Kapalı Cezaevi'nde infaz edilirken 3831 sayılı Yasa yürürlüğe girmiş ve hükümlü bu yasadan yararlandırılmasını talep etmiştir. Mahalli C. Savcılığı da bu isteğe katılarak CMUK.nun 402. maddesi uyarınca hükmü veren Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesi yerine İdil Asliye Ceza Mahkemesi'nden bu yolda bir karar verilmesini istemiş ve talep mahkemece reddedilmiştir.
İnfaz aşamasında cezanın kısmen ve tamamen infazı lazım gelmeyeceği kanısı olduğunda -CMUK.nun 402. maddesi uyarınca mahkemeden bir karar isteneceğinde kuşku bulunmamaktadır. Buradaki "Mahkemeden" kasıt, hükmü veren mahkeme olup, bu da Mardin 1. Ağır Ceza Mahkemesi'dir. İdil Asliye Ceza Mahkemesi görevine girmeyen bir hususu incelemiş ve karara bağlamıştır.
Yargıtay C. Başsavcılığı'nın yazılı emre atfen düzenlediği tebliğnamedeki bozma istemi bu gerekçe ile yerinde görüldüğünden İdil Asliye Ceza Mahkemesi'nden verilen ve itiraz edilmemek suretiyle kesinleşen 31.8.1992 gün ve 1992/20-20 sayılı usul ve yasaya aykırı kararın, CMUK.nun 343. maddesi uyarınca Bozulmasına, (ORTADAN KALDIRILMASINA), dosya içindeki müddetnameye göre hükümlü şartla tahliye edildiğinden başkaca bir karara yer olmadığına, müteakip işlemlerin yerinde yapılmasına, 20.11.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.