 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1991/7881
K: 1991/9199
T: 10.10.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : 3091 sayılı Kanuna aykırılıktan sanık İ.Ö.'nün yapılan yargılanması sonunda; 3091 sayılı Kanunun 15/a, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince 900.000 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne TCK.nun 95/2. maddesi gereğince erteli cezanın aynen infazına dair ... Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 24.12.1990 gün ve 35 esas 145 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş olduğundan gereği düşünüldü:
KARAR : Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, Ancak;
KARAR : Sanığın köy merasına el atması idarece men edilmiş, açılan dava sonucunda TCK.nun 513/2. maddesi uyarınca mahkum edilmiş olmasına rağmen, yeniden el atma nedeniyle ikinci kez men edilerek bu eyleminden dolayıda 3091 sayılı Yasa uyarınca mahkumiyetine karar verilmiştir.
Bu defa aynı yere üçüncü kez el atmasından dolayı şikayet üzerine dava açılmış ise de sanık hakkında idarece verilmiş üçüncü bir men kararı yoktur. 3091 sayılı Yasanın 12. maddesinde yer alan işlemler dava şartı olmayıp birinci men kararının mütemmim cüz'ünü oluşturan cezalandırma şartı suç unsuru dur. CGK.nun 26.2.1990/8-25 esas ve 44 karar ayrıca 3.12.1990/8-270 esas 312 karar sayılı ilamları karşısında: Artık 3091 sayılı Yasanın 12. maddesindeki prosedürün ikmali için CMUK.nun 253. maddesine göre durma kararı da verilmeyecektir. Öyleyse artık burada 3091 sayılı Yasaya aykırılıktan söz edilemez ise de; tamamlanan eylemin köy merasına el atmaktan ibaret kaldığı gözetilerek buna göre karar vermek gerekirken yazılı şekilde 3091 sayılı yasaya aykırılıktan hüküm tesisi.
Bozmayı gerektirmiş sanık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 10.10.1991 gününde oyçokluğu ile karar verildi.