 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E. 1991/7572
K. 1991/9077
T. 10.10.1991
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
ÖZET : Nafaka borcunu ödememekten hükümlendirilen sanığın aynı yolda eylemine devam etmesi halinde ikinci kez mahkum edilebilmesi için birinci mahkumiyetinin infazı şarttır. Mükerrirlik durumu ise ancak ikinci infazdan sonra tekrar suç işlemesi halinde tartışılabilir.
(2004 s. BK. m. 344)
(7655. TCK. m. 81/2)
Nafaka borcunu ödememekten sanık Mustafa'nın yapılan yargılaması sonunda, İİK.nun 344, TCK.nun 81/2. maddeleri gereğince 11 gün hafif hapis cezasıyla hükümlülüğüne dair, (Hatay icra Ceza Mahkemesi)nden verilen 15.5.1991 gün ve 107 esas, 233 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan; dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile 31.7.1991 günü Daireye gönderilmekle incelenip, gereği düşünüldü:
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
Nafaka hükmüne uymayan sanığın eylemine uygun düşen İİK.nun 344. maddesinin 1. fıkrasında "nafaka vermeye mahkum olup da ilamda gösterilen ödeme şartlarına riayet etmeyen borçlu alacaklının şikayeti üzerine tetkik merciince hafif hapse mahkum edilir" denildikten sonra, aynı fıkranın sonraki cümlesinde aynen "cezanın infazından sonra işleyecek nafaka hakkında aynı hüküm cereyan eder" biçiminde düzenleme getirilmiş olması karşısında, nafaka borcunu ödememekten hükümlendirilen sanığın aynı yolda eylemine devam etmesi halinde ikinci kez mahkum edilebilmesi birinci mahkumiyetinin infazı şartına bağlandığı, başka bir deyişle ikinci suçunun oluşmasının ancak önceki cezasının yerine getirildikten sonra işleyecek nafaka borcunun ödenmemesi halinde mümkün olacağı, böylece infazın ikinci cezalandırabilmenin şartı olduğu, ikinci suçun oluşmasındaki bu unsurun infaz olunan önceki mahkumiyeti nedeniyle ayrıca tekerrüre esas alınmasına yasa hükmünün müsait olmadığı, ancak ikinci infazdan sonra tekrar suç işlenmesi ve diğer koşulların da varlığı halinde sanığın mükerrirliğinin tartışılabileceği, düşünülmeden tayin olunan cezanın ayrıca tekerrür nedeniyle artırılarak sanığa fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi (BOZULMASINA), 10.10.1991 gününde oybirliğiyle karar verildi.
