 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1990/750
K: 1990/2068
T: 26.02.1990
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Gerçeğe aykırı mal beyanında bulunmaktan sanık Leyla'nın yapılan yargılaması sonunda; İİK.nun 338. maddesi gereğince 1 ay hafif hapis cezasıyla hükümlülüğüne dair, (Adana 1. İcra Ceza Mahkemesi)nden verilen 11.10.1989 gün ve 709 esas, 949 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile 7.2.1990 günü daireye gönderilmekle incelenip gereği düşünüldü:
KARAR : İstihkak davalarında mülkiyet karinesi İİK.nun 97/a maddesinde hükme bağlanmıştır. Bu madde hükmüne göre, "Bir menkul malı elinde bulunduran kimse onun maliki sayılır." Borçlu ile üçüncü şahısların menkul malı birlikte ellerinde bulundurmaları halinde dahi mal borçlu elinde addolunur. Birlikte oturulan yerlerdeki mallardan mahiyetleri itibariyle kadın, erkek ve çocuklara aidiyetleri açıkça anlaşılanlar veya örf ve adet, sanat, meslek veya meşgale icabı olanlar bunların farz olunur. Bu karinenin aksini ispat külfeti iddia eden kişiye düşer iddia eden kişi malın borçlunun elinde bulunmasını gerektiren hukuki ve fiili sebep ve hadiseleri göstermek ve bunları ispat etmekle mükelleftir.
Olayımızda; sanık bekar olup annesiyle birlikte oturmaktadır. Takibin kesinleşmesinden sonra alınan haciz kararı üzerine sanığın adresine gidilir, yokluğunda yapılan hacizde borcu karşılar değerde bulunan bir adet renkli televizyon haczedilir. Sanığın annesi (evdeki malların kendisine ait olduğunu, kızıyla ilgisinin bulunmadığını" bildirir. Bu durumda herhangi bir işte çalışmadığı anlaşılan ve bekar olan sanığın annesi ile birlikte bulundurdukları televizyonun İİK.nun 97/a maddesinde yazılı olduğu üzere örf ve adet gereği anneye ait olacağı ve bunun aksini ispat külfetinin iddia edecek kişiye ait olduğu, alacaklınında böyle bir iddiada bulunmadığı nazaran alınmadan sanığın beraatı yerine mahkumiyetine hükmolunması,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 26.2.1990 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.