 |
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1989/2444
K: 1989/3179
T: 13.04.1989
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
DAVA : Hakkı olmayan yere tecavüzden sanık A.P.'nin yapılan yargılanması sonunda; TCK.nun 513/2, 647 Sayılı Kanunun 4. maddeleri uyarınca 22.500 lira ağır para cezasiyle hükümlülüğüne dair ... Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 7.9.1988 gün ve 206 esas 216 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi C. Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile 30.3.1989 günü daireye gönderilmekle incelenip gereği düşünüldü:
KARAR : Kabule göre gerekçeli kararda toplam ağır para cezasının yanlış gösterilmesi, kısa karara göre yerinde düzeltilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
3506 Sayılı Yasa uyarınca yapılan temyiz kazanılmış hakkı etkilemiyeceğinden suça konu yerin 150.000 lira olan değerinin pek fahiş yerine normal kabulü ile sanığa eksik ceza tayini bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak,
Sanığın idari soruşturmada tecavüz ettiği mer'a alanı 6 dekar, keşif sonucu 17 dekar olarak saptanmış, gerek idari soruşturmada dinlenen tanıklar gerekse keşifte dinlenilen mahalli bilirkişiler sanığın babadan kalan yerini sürdüğü, tecavüz edilen alanın mer'a olmadığını bildirmişlerdir. Buna göre, idari men kararındaki sınırlar mahallinde uygulanmak, varsa vergi ve tapu kayıtları getirtilip, yöreyi bilen yaşlı mahalli bilirkişiler ve tanıklar dinlenilmek ve Tapu Fen Memuru Teknik Bilirkişi aracılığı ile tecavüze konu kesimde uygulamalı keşif yapılarak sonucuna göre hüküm kurulmak yerine yetersiz keşif ve eksik inceleme ile mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş yerel C. Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı BOZULMASINA, 13.4.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.